RECENSIE: Hinds - The Prettiest Curse

Hinds
recensie cijfer 2020-06-18 Het Spaanse indierockgezelschap Hinds gaat op dit nieuwe album The Prettiest Curse eigenlijk gewoon verder met waar het op de vorige langspeler I Don’t Run gebleven was. Nog steeds lo-fi, al is de productie wel wat beter en klinkt het niet meer alsof het ergens in een garage is opgenomen. Ook zijn er extra instrumenten, waaronder keyboards, aan toegevoegd. Het spelplezier is duidelijk voelbaar in de muziek en dat de samenzang, die wat doet denken aan het Braziliaanse CSS, niet overal helemaal zuiver is maakt eigenlijk niet zoveel uit.

De plaat begint met het niets aan de hand, feel good liedje ‘Good Bad Times’, waar je een zomers gevoel bij krijgt, misschien ook omdat Engelse en Spaanse teksten elkaar afwisselen. Teksten die overigens meestal niet zoveel om het lijf hebben, ”It’s a good day, with my pretty boy on my arm”. Dat zomerse gevoel is er zeker ook bij ‘Come Back And Love Me <3’ dankzij het Spaanse gitaartje.

Aan het einde van ‘The Play’ hoor je iemand flink schelden, maar of Puta nou The Prettiest Curse is, daar kan over getwist worden. De albumtitel heeft te maken met de offers die de bandleden moeten brengen. Het feit dat ze lang hun familie en vrienden moeten missen als ze op tour zijn bijvoorbeeld, maar dat het dat allemaal wel waard is en daarmee bedoelen ze dus The Prettiest Curse. En die regel zit dan weer als onderdeel van de tekst in het melige ‘Just Like Kids (Miau)’. Hierin lijken de dames van Hinds genoeg te hebben van alle adviezen of kritieken die ze mogelijk weleens krijgen, ”Can I tell you something about you and your band? Cause I'm sure you'd love to listen to my advice, you're always out of tune”. Op verschillende manieren wordt er dan van repliek gediend, zoals onder andere met, ” Dude it's been a pleasant chat, but I'm off to do my job, 'cause we have the craziest crowd”.

Men mag kritiek hebben op de zang en er zullen zéker muzikanten zijn die beter met hun instrumenten overweg kunnen dan dit Spaanse kwartet, maar wat maakt dat uit als het album vol staat met aanstekelijke liedjes waar je vrolijk van wordt. En wedden dat je ‘Riding Solo’ al na twee keer horen mee gaat zingen? En nee, het maakt niet uit als je vals zingt.
Recensent:Johan Kramer Artiest:Hinds Label:Lucky Number Music
McKenna

Declan McKenna - ZerosPiepjong was Declan McKenna toen hij zijn eerste single ‘Brazil’ uitbracht...

Cover Broeder Dieleman - De Liefde Is De Eerste Wet

Broeder Dieleman - De Liefde Is De Eerste Wet Na Komma uit 2018 en Dit Is De Bedoeling , zijn samenwerking met Wannes...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT