2020-06-09
In zijn eigen land zou hij komende zomer in een uitverkocht Hampden Park optreden. Maar liefst 50.000 muziekliefhebbers wisten binnen twee uur een felbegeerd kaartje te bemachtigen voor de show van de Schot Gerry Cinnamon. Zoals zoveel concerten zal ook dit evenement op een later moment plaatsvinden. In de UK heeft men hem al lang in de armen gesloten. Op het Europese vasteland daarentegen lijkt men een beetje voorbij te gaan aan de 35-jarige singer-songwriter met zijn aanstekelijke, voornamelijk akoestische liedjes. Best vreemd dus, zeker gezien zijn geweldige live-reputatie en het feit dat hij al lange tijd tot de meest succesvolle Schotse artiesten zonder platendeal ooit gerekend mocht worden. Paradiso en de Melkweg waren vorig jaar januari na het eerdere optreden op Eurosonic tot de nok toe gevuld, maar dat was voornamelijk te danken aan de vele Britten die maar wat graag het kanaal overstaken voor hun ‘nieuwe’ held. Wellicht dat het onlangs verschenen The Bonny, de opvolger van zijn zelfgeproduceerde en zelf uitgebrachte debuutalbum uit 2017, daar alsnog verandering in gaat aanbrengen.
Je kunt je afvragen of het misschien onverstandig is om niet nog even te wachten met het uitbrengen van het tweede album vanwege de lockdown maar Cinnamon heeft daar zo zijn eigen mening over. Hij geeft namelijk helemaal niets om verkoopaantallen: ”no chance I’m letting folk down”, klonk het al eerder strijdvaardig toen hij geconfronteerd werd met dit dilemma. De eerder opgestoken middelvinger richting de platenindustrie op ‘Lullaby’ van zijn debuut, zien we nu weer terug in het sterke ‘Sun Queen’, dat uitblinkt door eenvoud: ”ripped off songs, first you copy then you paste it” luidt zijn oordeel over al die ”fake bands” die de hitlijsten domineren. Een eerdere en onverstandige uitspraak over het hoe dan ook door laten gaan van zijn grootste optreden ooit laten we voor het gemak maar even achterwege. Niets lijkt hem nog tegen te kunnen houden en inmiddels worden de eerste verkooprecords al weer genoteerd. Ietwat beter geformuleerd en genuanceerd verklaarde Cinnamon kort daarna overigens dat het goed voelt om de mensen in deze moeilijke tijd een prettig gevoel te bezorgen met zijn nieuwe liedjes.
Vlotte folkliedjes als ‘Outsiders’ en ‘Everyman’s Truth’, beide voorzien van Schots accent in niets verhullende teksten zouden zo van de straat geplukt kunnen zijn. De zanger spreekt de taal van het volk met zijn warme, krachtige en licht rasperige stemgeluid. Het laat zich dikwijls vergelijken met een moderne vorm van country zoals in ‘Canter’, ‘Roll The Credits’, ‘Dark Days’ en de titeltrack waarin hij ook nog de mondharmonica er bij pakt. Met zijn ‘Six String Gun’ knalt hij er vrolijk op los, maar laat ook serieuze noten los op de luisteraar. Zo vertelt hij over zijn slapeloosheid en de bijkomende problemen in ‘Head In The Clouds’ maar weet hij ook iedereen te overtuigen met het oplaaien van ‘The Bonny’, vrij vertaald: ‘vreugdevuur’, die licht geeft in donkere tijden, hoop geeft als je het nodig hebt, steun biedt wanneer je wankelt en dat je moet blijven geloven in de grote droom, zelfs wanneer anderen het uit je hoofd proberen te praten.
Met dit tweede album waarop twaalf ijzersterke, nieuwe en zelfgeschreven tracks te vinden zijn, heeft Gerry Cinnamon een prachtige basis gelegd om alle festivals op Europese bodem geheel eigenhandig, gewapend met akoestische gitaar, helemaal aan flarden te spelen. Het geduld wordt dus nog even behoorlijk op de proef gesteld, maar stel je vast voor bij beluistering, heerlijk dagdromend met de ogen even gesloten, hoe dat er straks allemaal uit komt te zien, hoe fijn het klinkt en hoe goed dat weer voelt…
Lucinda Williams - Good Souls Better AngelsAfgelopen januari is ze 67 jaar geworden, maar voor wie had gedacht dat...
Bad Touch - Kiss The Sky In de UK is Bad Touch al enige tijd goed bezig om in rap tempo de trouwe...