2020-06-04
Afgelopen januari is ze 67 jaar geworden, maar voor wie had gedacht dat Lucinda Williams het rustig aan zou doen is er goed nieuws te melden. Ruim veertig jaar lang maakt zij al muziek die de gemoederen bezighoudt en nu is er met Good Souls Better Angels weer eentje die aan het omvangrijke oeuvre kan worden toegevoegd. Dat dit niet voor iedereen positief uitpakt werd al eerder duidelijk gemaakt met de track ‘Man Without A Soul’, het voorafje dat in februari op de wereld werd losgelaten. Het is lange tijd geleden dat wij haar zo fel hebben gezien en het komt allemaal door de Amerikaanse president. Mevrouw Williams is namelijk verbitterd, teleurgesteld, gefrustreerd en heel erg boos, maar daarnaast enorm strijdbaar. Het heilige vuur is er blijkbaar nog altijd. ” You bring nothing good to this world, beyond a web of cheating and stealing/you hide behind your wall of lies, but it’s coming down/yeah, it’s coming down”, zingt zij op niet mis te verstane wijze. Duidelijke taal dus en het is haar menens. ”Wil je weten hoe dit afloopt?”, vraagt zij op indringende toon. De vraag is niet hoe maar wanneer. ”En geloof mij, die muur gaat om”, klinkt ze vastberaden.Voor de onbevangen neutrale luisteraar is het misschien even schrikken maar voor de liefhebbers die bekend zijn met haar eerdere werk is het werkelijk smullen geblazen. Ellendige zaken als machtsmisbruik, depressie, bedrog, onrechtvaardigheid, de negatieve druk van de sociale media: mensen die te snel een oordeel klaar hebben en allerlei vormen van ‘fake news’, maken niet alleen veel emoties los maar leveren soms indrukwekkende creativiteit op. In het geval van Lucinda Williams betekent dat dus twaalf tracks met zeer intense muziek, een rauwe, gerijpte stem in combinatie met eerlijke teksten die niets aan duidelijkheid te wensen overlaten en waarin niemand wordt ontzien. Belangrijke hulp aan de schrijftafel is daarbij geboden door haar echtgenoot Tom Overby die zich bovendien met de werkelijk verbluffende productie van Ray Kennedy (ook verantwoordelijk voor Car Wheels On A Gravel Road uit 1998) heeft bemoeid.
Alle gruizige randjes die deze muziek zo doorleefd maken zijn behouden. Speciale vermelding verdienen daarbij ook zeker haar trouwe muzikale partners, mannen die exact weten wat het liedje nodig heeft, die nu ook weer hebben bijgedragen aan dit sfeervolle werkje: drummer Butch Norton, van wie ooit werd gezegd: ”He drums like a man standing in a doorway fending off bats from entering his house”, de ervaren gitarist Stuart Mathis die ruim tien jaar samenwerkte met Jakob, zoon van Bob, Dylan, in The Wallflowers en de veelgevraagde sessiemuzikant David Sutton op bas. Gezamenlijk staan de heren garant voor een vakkundige samensmelting van country, blues, rock en folk met een grote dosis bezieling. Zo trekt de band stevig van leer in de fel gemene opener ‘You Can’t Rule Me’ en brengen ze het beste bij elkaar naar boven in het log beukende ‘Down Past The Bottom’ of het intense ‘Bone Of Contention’ waarin zij de spanning nog eens een extra impuls weten te geven. Steeds weer horen we een band en zangeres die elkaar feilloos blijken aan te voelen. In ‘Bad News Blues’ horen we Williams grommen en is er weer het besef dat niemand zo lekker gal kan spuwen op zoiets als ‘Good Souls Better Angels’ waarin zij uitsluitend met scherp schiet. Indringend is Williams op ‘When The Way Gets Dark’ waarin zij een bemoedigende toon aanslaat: ”Don’t give up” want ”You have a reason to carry on”.
Het wordt er niet bepaald gezelliger op in de wereld zoals zij deze beschrijft maar er blijkt nog wel degelijk een sprankje hoop te zijn. Het beste is voor het laatste bewaard. In het afsluitende, ruim zeven minuten durende ‘Good Souls’ horen we haar namelijk in een soort gebed waarin zij zich niet richt tot de hogere machten maar tot de gewone stervelingen, de mensen op de straat. In prachtige, duidelijke bewoordingen en voorzien van een fenomenale en uiterst gevoelige muzikale ondersteuning heeft Williams met deze hoopvolle voordracht niet alleen een indrukwekkend stuk relevante muziek geproduceerd, maar daarnaast misschien wel haar allerbeste compositie ooit afgeleverd.
We zijn nog niet eens halverwege 2020 maar Good Souls Better Angels zal dit jaar nog nauwelijks in intensiteit worden overtroffen. Op haar 67e heeft Lucinda Williams in ieder geval nog eens bewezen nog lang niet klaar te zijn en aangetoond nog steeds een muzikante te zijn waarmee rekening dient te worden gehouden.
Giant Sand - RampJe hebt van die bands die zeer gewaardeerd worden door collega muzikanten en...
Gerry Cinnamon - The Bonny In zijn eigen land zou hij komende zomer in een uitverkocht Hampden Park...