2020-09-03
Houd het simpel, moet Markus Lake gedacht hebben. Iets wat hem niet onbekend is. Het feit dat hij zijn derde album, onder zijn artiestenaam Markus Floats, Third Album noemt in navolging van Second Album (2018) en First Album (2017) spreekt boekdelen. Dat hij nu debuteert op het Constellation label doet weinig af van de ingezette muzikale lijn, al suggereert hij wel dat er enige vooruitgang geboekt wordt aan de hand van de titels op het album: ‘Forward’, ‘And’ ‘Forward Again’ op het eerste gedeelte en ‘Always’ ‘Moving’ ‘Forward Always’op het tweede gedeelte. Lake maakt al bijna twintig jaar muziek en behoort in Montreal dan ook tot de indiescene. Hij speelt basgitaar in verschillende bandjes, van punk, post-punk tot het genre Afrofuturism (Egyptian Cotton Arkestra). Hij zette de Drones Club op, waar verschillende bandjes eigengemaakte muziek uitwisselen. In 2010 besloot hij zelf zich te gaan storten in het experimentele elektronische DIY genre alszijnde Markus Floats. Dat betekent dat hij ook alles zelf heeft gedaan, inclusief het schilderwerk op de albumhoes.
Muzikaal gezien klinkt Third Album op het eerste gehoor niet zo spannend. Het laat zich het best aan een stuk door beluisteren en kenmerkt zich door langzame monotone elektronische klanken met orgelachtige klanken en zware drone-bassen. De langere nummers bieden een soort rust, terwijl zij ook een hypnotische uitwerking hebben. Het beluisteren ervan doet enigszins denken aan het lang staren naar een schilderij van Mark Rothko: het wordt mooier naarmate je er langer aan wordt blootgesteld. Dat geldt ook voor dit album: pas na enige luisterbeurten begin je de muziek te waarderen.
De korte intermezzo’s ‘Forward Again’ en ‘Moving’ met hun haast kerkelijke klanken zorgen voor een welkome onderbreking van de langere composities. Het zorgt er ook voor dat de langere nummers de tijd krijgen om zich te ontwikkelen. Let wel: nergens komt het hier tot een geluidsexplosie. Het zijn de klanken die heel langzaam beginnen te gloeien, voordat zij weer uitdoven. Alleen afsluiter ‘Forward Always’ lijkt even die hegemonie te verbreken door met een geigertellerachtig geluid te beginnen, maar ook die wordt door zware drones tot kalmte gemaand.
Floats zorgt op zijn derde album niet voor een verrassing of een verandering van zijn eerdere werk. Hij zorgt er wel dat abstracte kunst een extra dimensie krijgt, wanneer je zijn muziek op de achtergrond laat horen. Voor de liefhebber.
Sneaks - Happy Birthday Sneaks klinkt alsof ze eergisteren een jonge adolescent (vrouwelijk en net...
H.C. McEntire - Eno Axis H.C. McEntire is het levende bewijs dat niet alles vanzelf gaat, maar dat...