2021-01-13
De titel van Kaitlyn Aurelia Smith haar zesde album vangt perfect de essentie van haar muziekstijl. Opnieuw onderzoekt de Amerikaanse artieste met haar experimentele elektronica de rekbaarheid en vormbaarheid van muziek. Vergeleken met voorganger The Kid (2017) doet zij hier een stap richting een nog meer abstract geluid. Op spaarzame maar organische wijze ontvouwen haar composities zich, waarin elektronica en ambient sierlijk om elkaar heen draaien. Een kleine waarschuwing vooraf is dat The Mosaic of Transformation niet perse een gemakkelijk album is om te beluisteren. Tijdens het schrijfproces van dit album leerde Smith zichzelf improvisatorisch dansen. Vanuit onverwachte bewegingen haalde ze inspiratie, die onverwachte elementen wilde zij ook in haar muziek verwerken. Alle gevoelens die ze daarbij voelde vormden als het ware het 'mozaiek' die zij ook op dit album naar geluid wilde vertalen. Dat was voor haar tevens een aanleiding om opnieuw te experimenteren met verschillende instrumenten. Smith is bij het maken van haar creaties altijd geïnteresseerd in het exploreren van de mogelijkheden van elektronische muziek. Dat uit zich in het over elkaar leggen van verschillende lagen geluiden, het gebruik van haar stem als instrument en de keuze voor niet-conventionele ritmes en melodieën.
Chaotisch wordt het echter nergens, want op berustende wijze ontvouwen haar composities zich. Veelal wordt een langzaam tempo aangehouden, waardoor elk nummer op zijn eigen manier een hypnotiserende uitwerking krijgt. Het ruim tien minuten durende slotnummer 'Expanding Electricity' is daarbij het optimum van Smiths creativiteit. Met dit nummer verwijst ze naar de energie die ons eigen lichaam opwekt. In plaats van elektrische energie wekt zij hier met haar muziek een climax op, bijna in de vorm van een spirituele ervaring. Het is bijzonder hoe zij dit met haar muziek weet op te wekken.
Ook tijd en ruimte lijkt zij los te willen laten, waar 'Carrying Gravity' een mooie verwijzing naar is. Hier zweeft haar minimale muziek sierlijk in het rond, zonder een duidelijke kop of staart te hebben. Hierdoor weet je eigenlijk nooit waar haar composities naar toe werken en dat wekt spanning en mysterie op.
Het abstracte karakter van de plaat zal waarschijnlijk niet iedereen aanspreken, maar indien je ervoor openstaat kun je een fascinerende ontdekkingsreis verwachten waarbij talloze uitingen van elektronische muziek worden aangehaald. Er gebeurt zelfs zoveel, ondanks het relatief lage karakter, dat je niet eens doorhebt dat de speelduur van het hele album slechts een half uur bedraagt.
Nightports/w Betamax - Nightports w/ BetamaxHoeveel mensen zullen in eerste instantie aan videobanden denken bij het...
Sneaks - Happy Birthday Sneaks klinkt alsof ze eergisteren een jonge adolescent (vrouwelijk en net...