Die mix van salsa en flamenco komt bij de meeste nummers samen. De blazers maken dat de liedjes aangenaam swingen. Het geklap van de handen klinken op de achtergrond en voeren de luisteraar naar Sevilla. Tegelijk kan Manuel soms die heerlijke flamenco uithalen hebben. Van een andere orde, doch net zo mooi, is het Arabische ‘Sigue Cominando’. Aan het begin klinkt een klassiek Arabisch orkest. Vervolgens zingt Manuel ook hier met die klaaglijke manier van zingen die de flamenco zo intens maakt. Het Arabische element kabbelt lekker voort op de achtergrond. Dat doet hij ook ‘Quiero Mirar La Vida’ waarbij het orkest wat speelser klinkt en in een jazzy gevoel salsa en Arabische muziek samenbrengt. Qua gevoel doet Fernandez zelfs wel een beetje aan Charles Aznavour denken.
De wijze waarop Manuel Fernandez uiteenlopende werelden samenbrengt is erg knap gedaan. In een muzikaal samenspel tussen de flamenco van Spanje, de salsa van Latijns Amerika, de Arabische muziek van Algerije en soms zelf de Toeareg rock van Mauritanië, vindt Manuel Fernandez zijn eigen stijl. Het resultaat is een evenwichtige plaat met zomerse liedjes, waarin broodkruimels van Ojos de Brujo, Grupo Niche, Cheb Khaled en Noura Mint Seymali goed samen komen. Dat maakt Caminare een zeer geslaagde plaat die – mochten ze deze zomer georganiseerd worden – er hopelijk voor zorgt dat Manuel een graag geziene gast wordt op de festivals.
Hidden Gnawa Music In Brussels - JOLAGnawa is een muziekgenre uit Marokko en sub-Sahara Afrika. In de muziek...
Moonlight Benjamin - Simido Haïti is jammer genoeg vooral bekend door talloze natuurrampen en de...