2021-01-16
Je bedenkt het niet, een naam als L.A. Salami. De naam is dan ook, wonderbaarlijk, geen artiestennaam, maar de echte naam van de Brit Lookman Adekunle Salami. L.A. Salami, dus. Zelf noemt hij zich singer-songwriter, en eventuele verdere labels worden een beetje achterwege gelaten. Salami groeide op in een pleeggezin en was eigenlijk altijd ‘on the move’. Zelden verbleef hij ergens langer dan een aantal maanden. Iets wat de zanger getekend voor het leven zou kunnen hebben, want de afwezigheid van enige vastigheid is ook in zijn muziek de rode draad. The Cause Of Doubt & A Reason To Have Faith is de derde plaat van deze meneer die ook hier weer nonchalant met de grenzen van genres weet om te gaan. Daar waar artiesten over het algemeen met een zogenoemde knaller het album openen, doet Salami hier juist het tegenovergestelde. Wellicht met een (tactische) bedoeling, en een statement is het zeer zeker. Zijn openingstrack, vernoemd naar dit album, of andersom, sleept bijna elf minuten voort. Enigszins psychedelisch, dromerig, en zelfs wat onverschillig hier en daar. En toch is het, misschien wel daarom, interessant. Wanneer Salami wil dat zijn woorden gehoord worden, wordt de track muzikaal uitgekleed. Daar waar de instrumenten ‘in volle glorie’ aanwezig zijn, is het vooral Salami’s slepende stemgeluid wat je hoort. De duur van deze track kan dienen als voorbereiding, de luisteraar wordt klaargestoomd voor de komende zes nummers op dit album. Via ‘The Cause Of Doubt & A Reason To Have Faith’ neemt Salami je mee naar zijn wereld, en eenmaal daar aangekomen kan de reis zich voortzetten. Toch vereist niet iedere track op dit album zulke voorbereiding van de luisteraar. Salami klinkt op de single ‘Things Ain’t Changed’ dan ook veel toegankelijker en vooral ook opgewekter. Grote kans dat het subtiel aanwezige pianodeuntje zich ook in jouw hoofd nestelt.
Het is gemakkelijk om de feiten rond dit album op te sommen, zeven tracks, vierenveertig minuten. De uitdaging zit hem dan ook in verder gaan dan dat. De Britse muzikant goochelt met genres en invloeden alsof het een lieve lust is. Hiermee lijkt Salami geen vaste koers te varen en dit album lijkt dan ook meer het karakter van een reis te hebben, waarvan de eindbestemming niet het belangrijkste element is. Dit is dan ook wat Salami laat horen, muzikaal zweven. Van de psychedelische opener, via een country, folkachtige single, naar de track ‘The Cage’ die doordrenkt is van triphop elementen. Het is duidelijk dat de Brit zich niet binnen één genre wil, of hoeft, te plaatsen. Als dit het resultaat is van er op los experimenteren, dan is te hopen dat Salami zich nooit aan één genre laat binden. Laat je niet in één hokje plaatsen, L.A., het veelzijdige geluid komt je muziek ten goede.
Airbag (NO) - A Day At The BeachBij de fijnproevers onder ons behoeft het Noorse Airbag geen introductie...
Julian Taylor - The Ridge Kort na het uitbrengen van zijn laatste album Avalanche dat met de naar hem...