2020-09-16
Weet je nog wat je deed tijdens de lange maansverduistering op 27 juli 2018? Vast niet, maar de Russische, in Nederland gevestigde zangeres en toetseniste Marynka Nicolai-Krylova zeker wel. Het was namelijk een rode maan (bloedmaan), die wordt geassocieerd met vrouwelijke mystiek, intuïtie en emotie. Een ideaal moment om samen met geluidsengineer/producer Attie Bauw en acht microfoons een aantal pianostukken op te nemen. Twee jaar na dato wordt het toepasselijk genoemde album, Red Moon voor het eerst uitgebracht. Marynka vindt dat muziek een spirituele en helende kracht heeft. Daartoe heeft ze haar piano ook afgestemd op een frequentie van 432 Hertz en niet de standaardfrequentie van 440 Hertz, aangezien veel mensen dit als rustgevend en prettiger ervaren. Zij haalt haar inspiratie uit de Russische componist Alexander Scriabin, die muziek een heilige rol toedicht. Al hoor je ook invloeden van Satie en Debussy op het album terugkomen.
De dertien composities klinken eenvoudig, al overtuigen zij door hun subtiliteit. Geen enkele noot wordt onnodig aangeslagen; het klinkt niet minder vloeiend maar wel efficiënt. Op ‘Byzantion’ maak je voor het eerst kennis met zowel haar intonatie als gevoel voor ritme en krijg je een indruk hoe zij een nummer invulling geeft. Op het toepasselijk genoemde ‘Still’ hoor je hoe Marynka de stilte als een instrument gebruikt. Het geeft de luisteraar de mogelijkheid om eigen emoties in te vullen, al wordt de stilte op een gegeven moment ook oncomfortabel. Na vier eerder rustgevende, voortkabbelende nummers wordt je hier geprikkeld, alsof er wat van je gevraagd wordt.
Op ‘Winter’ kiest ze voor een andere aanpak. Hier voel je naast het neerdwarrelen van de sneeuw, de geest van een andere Russische componist, Modest Moessorgski. Met donkere tonen en terugkerende melodieën, afgewisseld met een expressief intermezzo, toont zij hier aan dat ze meer in haar mars heeft dan dat zij eerder heeft laten horen. Het wonderschone ‘Dismay Waltz’ onderstreept haar talent voor componeren en verdient alle lof. Helaas klinkt ‘Sadness’ af en toe op het randje van vals, maar dat zal aan de aangepaste frequentie kunnen liggen?
De muziek van Marynka neemt ons mee in haar - van ambient tot aan expressive klinkende- muziekstukken, waar melancholie hoogtij viert. De stukken waarbij zij ritme en timbre varieert zijn hierbij het beste. Heerlijk om een zondag mee op te starten.
Nick Hakim - Will This Make Me GoodWat moet je verwachten van een album waarvan de artiest het idee heeft dat...
Airbag (NO) - A Day At The Beach Bij de fijnproevers onder ons behoeft het Noorse Airbag geen introductie...