2007-08-06
This Et Al heeft na wat eerder uitgebracht compilatie- en singlewerk eindelijk hun debuutalbum klaargestoomd. Het pasgeboren Baby Machine bevat elf tracks waar deze Leedse band je letterlijk van de sokken belooft te blazen.De enkel in rood/zwart gehulde Britten werden door NME gebrandmerkt als 'noisy little bastards'. En daar is niets teveel mee gezegd, want het debuutschijfje raakt al aardig oververhit bij de eerste klanken van 'The Loveliest Alarm'.
Voor deze gelegenheid heeft This Et Al er een feest der herkenning van gemaakt. Zo hoor je duidelijk de postrock-invloeden van Mogwai en de bombastische furie van Muse terug. Gooi daar nog een stemgeluid a la Matt Bellamy en Justin Hawkins tegenaan en de nieuwe plaat van This Et Al is geboren.
Baby Machine is in tegenstelling van wat de albumtitel je doet vermoeden, geen rustige plaat geworden. Hiermee zijn we direct bij het eerste knelpunt beland, want deze Britse geweldenaren proppen teveel in ėėn song. Hierdoor wordt de luisteraar letterlijk murw geslagen door een complete chaos aan postrock en andere duidelijk invloeden uit de muziekgeschiedenis.
Meteen ook het tweede knelpunt, want het is bij voorbaat een verloren strijd om My Bloody Valentine naar de kroon te steken. This Et Al faalt jammerlijk om harmonie in eigen chaos te creëren. Na een paar jaar 'op het droge oefenen', zouden Wu en consorten dat toch beter uitgedokterd moeten hebben. Naast een ontbrekende balans, mist deze hommage aan hun idolen de kern van This Et Al zelf. Hopelijk zullen de mannen meer bezieling in hun tweede plaat weten te leggen. Een vermoeden naar potentie voor een eigen sound is sterk aanwezig...
Clinic - FunfDe uit Liverpool afkomstige band Clinic bestaat al 10 jaar en zit op het...
James Yorkston - Roaring the Gospel We beleven tot op heden één van de meest druilerige zomers sinds we ons...