2020-09-22
Veel metalbands hebben de pioniersjaren van de heavy metal hoog in het vaandel staan. Terecht dat er door heel veel bands teruggegrepen wordt op de roemruchte jaren waarin bands als Iron Maiden, Saxon, Def Leppard, Diamond Head en nog een handjevol de New Wave Of British Heavy Metal (NWOBHM) uitvonden. Deze bands waren op haar beurt een inspiratiebron voor de later op gang komende speed- en thrashmetalgolf, waaruit later nog zwaardere genres ontsproten. Het Belgische Devil’s Bargain zoekt haar inspiratie vooral bij de NWOBHM en inderdaad wordt je bij beluistering van Visions weer teruggeworpen naar einde jaren ’70 en begin jaren ’80 van de vorige eeuw. In dit geval is dit geen straf omdat Devil’s Bargain het met smaak doet. Op dit tweede album van de vijf Belgen is er ten opzichte van het vorige album het een en ander verandert in bezetting. Het meest opvallend is het toetreden van Arthur Melchior Pagliarini die met zijn stem direct de aandacht op zich vestigt. Dit soort klassieke heavy metal staat of valt namelijk met een goede zanger en Pagliarini is een zanger wiens stem bij uitstek gemaakt lijkt voor het genre. In de rustigere stukken is zijn hoge zang bijna vrouwelijk, en ook kan hij de hogere noten in de hardere stukken moeiteloos raken.
De zeven songs zijn natuurlijk geen van allen origineel, maar weten aardig te boeien en daarom is het prettig luisteren naar dit 36 minuten durende album. De plaat begint vlot met drie songs die in een lekker tempo vlot doorratelen, waarna in de vorm van ‘Devil’s Bargain’ het wat epischer en afwisselender wordt. Het tempo in deze track is lager, de hooks zijn wat duidelijker, waardoor dit nummer wat meer toegankelijkheid krijgt. Het akoestische intermezzo zorgt voor de dynamiek. Het gitaarwerk van Jurgen van Poppel en Juan Carlos Galdos is daarbij prima. Heel fraai is ‘Your Disposal’ dat een soort semi-ballad in de stijl van Metal Church is en dat fraaie akoestische tokkelstukjes bevat waaroverheen de tweede gitaar prachtig jankt. Het laatste stuk van het album is een meer dan acht minuten durend stuk dat door de afwisseling laat horen dat het de vijf Belgen aan ambitie niet ontbreekt.
Hoewel Visions dus totaal niet origineel is, en de band gelukkig ook niet pretendeert de nieuwste sensatie te zijn, luistert het album prettig weg. De composities zijn over het algemeen redelijk tot goed van niveau en het klinkt allemaal goudeerlijk en zijn voer voor liefhebbers van vintage metal.
Horrorwish - No Place To HideGio Smet is een Belgische muzikant die veel ijzers in het vuur heeft. De...
Black Rabbit - Warren Of Necrosis Hey, Slayer was toch gestopt of hebben ze stiekem een paar, nog op de plank...