Het inmiddels tot trio uitgedunde Naglfar is hier gewoon heel erg goed in en zal nooit een ontwikkeling volgen zoals bijvoorbeeld een band als Dark Fortress dat doet. Ondanks wat puntjes van kritiek is het toch weer fijn om drie kwartier lang te luisteren naar dit album op volume standje burenruzie en wordt je meegezogen in het snelle titelnummer, het razende ‘Vortex Of Negativity’ en het meer slepende, lange en hypnotiserende ‘Like Poison For The Soul’ dat prachtige melodieuze gitaarpassages bevat. Het wat gezichtsloze, traag voortslepende, ‘Cry Of The Serafim’ gaat wat al te ongemerkt voorbij, maar hierna stampen ‘The Dagger In creation’ en ‘A Sanguine Tide Unleashed’ weer furieus vooruit. Zo horen we ze het liefst. Eveneens slepend is ‘Necronaut’ waarna we bij de lange afsluiter ‘Last Breath Of Yggdrasil’ zijn aangekomen. Ook dit is weer zo een mooie lange en hypnotiserende track dat opvalt doordat de duistere soundscape aan het einde.
Naglfar blijft Naglfar en laat op Cerecloth horen weer helemaal terug te zijn en haar rol als een van de leidende blackmetalbands weer op zich te nemen. De drie Zweden moeten het niet hebben van innovaties in haar muziek, maar daar zitten de fans waarschijnlijk ook helemaal niet op te wachten. Ook het zevende album van Naglfar is een sterke plaat.
Kristoffer Gildenlow - Homebound Kristoffer Gildenlöw is een Zweedse muzikant die al op jonge leeftijd in...
Havok - V. New Wave Of Thrash Metal-formatie Havok heeft in iets meer dan tien jaar...