Dichter en (toneel)schrijver Patrick Jones, de broer van Manic’s bassist Nicky Wire, leverde de teksten voor een muzikaal eerbetoon aan Victor Jara, een populaire Chileense volkszanger, dichter en politiek activist. Tijdens de door de Verenigde Staten gesteunde militaire staatsgreep van 1973, onder leiding van aankomend dictator Pinochet, werd Victor Jara opgepakt, gemarteld en uiteindelijk geëxecuteerd.
Even In Exile komt moeizaam uit de startblokken met opener ‘Recuerda’. Bradfield mompelt af en toe wat in het Spaans door de verder in het Engels gezongen teksten. Hij begeleidt zichzelf op de akoestische gitaar, achterna gezeten door een op hol geslagen drumcomputer. Niet bepaald een smaakvolle binnenkomer.
Het muzikale themaatje van de instrumentale track ‘Under The Mimosa Tree’ lijkt verwant aan de filmmuziek van The Godfather trilogie (Nino Rota) en het op Ennio Morricone geïnspireerde ‘La Partida’ was passender geweest op de soundtrack van een spaghettiwestern.
De muzikale omlijsting op Even In Exile wordt geregeld ontsiert door het overmatige gebruik van de drumcomputer en vet aangezette orkestrale keyboardarrangementen. Het album is dan ook rijk aan de opgezwollen pathos die we kennen van de albums van Manic Street Preachers. De rechttoe rechtaan rocker ‘Without Knowing The End’ haalt als enige song net een voldoende.
Victor Jara werd al eens eerder muzikaal herdacht door Bradfields’ muzikale held Joe Strummer. In het nummer ‘Washington Bullets’ (van de Clash trilogie Sandinista!) zingt Strummer: ”Please remember Victor Jara, in the Santiago Stadium, es verdad, those Washington bullets again”. Maar Bradfield is helaas geen Joe Strummer. En zijn nieuwe album is zeker geen Sandinista!. Dichter, zanger en politiek activist Victor Jara had een passender eerbetoon verdiend dan Even In Exile.
Josh Savage - The Long Way RoundDe in Winchester opgegroeide Josh Savage regelt zijn zaakjes vooral zelf....
Black Bone Nation - Born To Rock Uit Zuid-Afrika vernemen we over het algemeen niet zoveel op het gebied van...