2020-08-27
Er was een verkeersongeluk voor nodig om een waardige opvolger van succesplaat How To Be A Human Being te produceren. Op 2 juli 2018 werd Joe Seaward, drummer van Glass Animals, door een vrachtwagen van zijn fiets geschept. Hierdoor was het voor frontman Dave Bayley lastig om zich op de toekomst te richten. Daarom keek hij terug, denkend aan herinneringen uit zijn kindertijd en “finding comfort in them even if they were uncomfortable”. Dat leverde het sterk autobiografische Dreamland op, dat zich uitstrekt van indie naar electropop tot hiphop. Bij het zien van de albumhoes springt het autobiografische karakter direct in het oog. Niet eerder maakte het kwartet uit Oxford zo’n persoonlijk album. Bayley vond het egoïstisch om over zichzelf te schrijven. Toch prijkt zijn hoofd nu in neonkleuren op de voorkant en in de tracklist staan vier fragmenten uit door zijn moeder Orit Braha opgenomen home video’s. Deze om de paar songs terugkerende audio-opnames geven het album nog meer samenhang. De grootste samenhangende factor is natuurlijk Bayleys herinneringen, waardoor we muzikaal gezien meegenomen worden naar de jaren ’90 en de eerste jaren van het nieuwe millennium. Het album is beïnvloed door R&B- en hiphopmuziek uit die tijd – wat met name goed te horen is op ‘Space Ghost Coast To Coast’ – maar past naadloos in het huidige muzikale landschap.
Bij het draaien van de cd klinken op titelsong ‘Dreamland’ direct de elektrische klanken die we van Glass Animals gewend zijn. De muziek van dit nummer voelt als een ruimtereis, terwijl de perfect getimede lyriek je meeneemt naar de gedachtenwereld van kleine Bayley: “You’ve had too much of a digital love/You want everything live, you want things you can touch.” Daarna volgen enkele nummers die te veel tekstuele herhaling bevatten, zoals ‘Tangerine’ en nummers met een te overheersende knijpende zang, zoals ‘Melon And The Coconut’.
Gelukkig zijn er ook nummers die beter in het gehoor liggen: het gevoelige ‘It’s All So Incredibly Loud’, het opzwepende ‘Domestic Bliss’ en het vertrouwd aanvoelende ‘Heat Waves’. Vooral ‘Heat Waves’ neemt je mee naar de Glass Animals die we zo waarderen. Ook ‘Your Love (Déjà Vu)’ heeft dat kenmerkende geluid, maar ons doet het deuntje net iets te Bollywoodachtig aan.
In het einde van afsluiter ‘Helium’ zijn de eerste 33 seconden van ‘Dreamland’ verwerkt. Zo is de cirkel rond. Toch verrasten eerdere albums meer. Enkele nummers voeren je terug naar de Glass Animalssound, maar daar moeten we het dan ook mee doen. Voor Seaward loopt het beter af: hij drumt op de plaat weer voorzichtig mee.
Selah Sue - BedroomDe afgelopen vijf jaar zette Selah Sue haar muzikale carrière stil om een...
Mystery Jets - A Billion Heartbeats Driekwart jaar later dan aanvankelijk gepland stond, brengt Mystery Jets...