2021-01-09
De afgelopen zomer werd de wereld, alsof er nog niet genoeg onrust was, opgeschrikt door hevig kabaal afkomstig van Tommy Lee. De spraakmakende herrieschopper, voornamelijk bekend als drummer van Mötley Cruë, loste de eerste klanken van zijn derde soloplaat. De twee video’s, geregisseerd door Limp Bizkit’s frontman Fred Durst, vormden de opwarmer van het later te verschijnen album ANDRO. Inmiddels is de release hiervan een feit en is de eerste storm weer geluwd. Sterker nog, het was er een in een glas water. Killvein verleende zijn medewerking aan ‘Knock Me Down’, de eerste single waarin weliswaar stoere beats worden gebroken en wordt terug gegrepen op de hoogtijdagen van de nu-metal, maar waarin een overdosis vocale krachtpatserij slechts op de lachspieren lijkt te werken. De poging om de carrière van het Zuid-Afrikaanse raptalent Push Push van een boost te voorzien, lijken ook niet het gewenste resultaat te hebben opgeleverd. Het meisje beschikt weliswaar over de juiste attitude maar deze vorm van verbale intimidatie maakt simpelweg geen enkele indruk. De cover van ‘When You Were Mine’ zoals die wordt uitgevoerd door Lukas Rossi en voorzien van elektronische en vooral donkere industrial elementen, zou door Prince, die het veertig jaar geleden uitbracht op ‘Dirty Mind’, ongetwijfeld gewaardeerd worden. Het is een spaarzaam hoogtepunt op deze bonte verzameling van uiteenlopende stijlen. Tommy Lee verklaarde onlangs nog een voorstander te zijn van gelijkheid tussen man en vrouw op allerlei gebied en dit ook in zijn muziek te laten blijken, waarmee tevens de titel van dit album is uitgelegd. Maar met bijdragen van PAV4N zoals in ‘Ain’t Tellin Me Nothing’ of Shotty Horroh met ‘Soma Coma’ is het wel degelijk de testosteron die overheerst. Heel sporadisch komen zijn kwaliteiten als drummer bovendrijven en dan is het ook meteen goed raak. Grappig hoe Lukas Rossi zich voorafgaand aan het funky ‘You Dancy’ afvraagt of er hier misschien ook een drumstel aanwezig is.
Plotseling lijkt het allemaal te kloppen maar het steeds terugkerende probleem van Tommy Lee, namelijk overdrijven in het kwadraat, keert ook nu te vaak terug. Een samenwerking met Post Malone zoals die vorig jaar eerder plaatsvond had beter wat meer uitgediept kunnen worden. Het wederzijdse respect en samensmelting van stijlen bleek voor beiden geweldig goed uit te pakken. Malone die het ook al eens met Ozzy had gedaan, bleek namelijk heel goed uit de voeten te kunnen op een fundament van beton en rock. Gelukkig horen we hier iets van terug op het afsluitende ‘Tommy Lee’ maar de reddingspoging om er nog wat van te maken komt dan eigenlijk al veel te laat.
Het met veel bombarie aangekondigde ANDRO is na de uitgestelde Mötley Cruë-tournee van 2020 voor Tommy Lee niet meer dan een schreeuw om aandacht. Met muzikale integriteit heeft het al helemaal niets te maken. Snel vergeten dus.
Mr. Bungle - The Raging Wrath Of The Easter Bunny DemoVoordat Mike Patton bekend werd met Faith No More, was er Mr. Bungle ; een...
Matt Berninger - Serpentine Prison Matt Berninger kennen we als de frontman van The National. De serieus...