2020-12-01
Twintig jaar geleden een vast onderdeel van de muziekles in de brugklas: schrijf alle instrumenten op die je hoort. Een willekeurig nummer van En Casa Limón zou hier niet misstaan hebben. Dit is de eerste instrumentale EP van David Broza en klinkt als een zonovergoten zondagmiddag.Misschien is dit de eerste keer dat je van David Broza hoort. Hij is een Israëlische singer-songwriter, inmiddels 65 jaar en bezit dus een fikse muzikale basis. Naast zijn eigen werk heeft hij met onder andere Paul Simon, Bob Dylan, Wyclef Jean en Van Morrison gespeeld. Zijn bekendste nummer is ‘Yihye Tov (Things Will Get Better)’, een prachtig zacht Hebreeuws nummer dat wordt gezien als een protestsong en waarmee hij in zijn moederland blijvende bekendheid heeft verworven. Nu is het tijd dat ook Nederland deze grandioze gitarist leert kennen.
Op En Casa Limón brengt Broza een mix tussen algemene en Spaanse muziekstijlen. Op het album zijn de invloeden van flamenco, jazz en klassieke muziek duidelijk te horen. Voor Broza, opgegroeid in Israël, Spanje en Engeland, is dit een logische combinatie. Toch is dit album speciaal. Het is het eerste album waarop hij niet zingt. Door de jaren heen hebben fans en vrienden regelmatig gevraagd om een instrumentaal album. ”After 43 years as a singer-songwriter, composing music without lyrics was a challenging task”, aldus Broza op zijn website. ”I had to perfect my playing to become a guitarist by trade. It took a while – almost 3 years.” Die drie oefenjaren hebben hun vruchten afgeworpen. Broza bewijst dat hij zijn Spaanse gitaar tot in detail meester is.
Ieder nummer kent zijn eigen compositie, waardoor er variatie in het album zit – iets wat bij een instrumentaal album toch vaak lastiger te bereiken is. Hier en daar wordt het gitaarspel ondersteund door een viool, trompet, handklap, fluit, stemklank, kwastjesdrum, cello, basgitaar of harmonica. Imponerend is het flamenco gitaarwerk op opener ‘Guitar Confessions’ en de snelle riffs op ‘Tom’s Song’ zijn goed uitgevoerd. Heerlijk is de jazzy combi van gitaar en trompet op ‘Flor En Masada #3’. Broza legt veel gevoel in ‘Tears For Barcelona’, een eerbetoon aan de Spanjaarden in tijden van pandemie.
Minder is ‘Saturday Morning Jig’ door het middeleeuws aanvoelende blaasinstrument. Van dit nummer is trouwens ook een kerstversie uit: ‘Christmas Morning Jig’. Het kan te vroeg zijn, maar de toevoeging van kersttoeters en -bellen doen het nummer geen goed. Verder verveelt ‘Too Old To Die Young #2’ door het traag voortslepende ritme.
Los van twee mindere nummers is Broza’s instrumentale project buitengewoon goed gelukt. Zet dit album op, de verwarming een paar graden hoger en waan je aan de Costa del Guitarra.
Tyler Bryant & The Shakedown - PressureZeven jaar na het ijzersterke debuut Wild Child maken Tyler Bryant &...
Doves - The Universal Want De albumhoes van de eerste Doves in tien jaar is spot on . We zien een...