De band is ontstaan in de zomer van 2018 en bestaat blijkbaar uit muzikanten die niet alleen bekend zijn in de underground scene aldaar, maar ook producers en visuele artiesten. Enfin; die verveling dus. "Global Charming exorcise the banality of everyday life, knowing the planet is doomed and the printer is out of ink", staat er in de begeleidende bio. En geloof ons; zo klinken een aantal tracks ook. Of de band zelf het vervelend vond om de studio in te duiken en deze tracks op te nemen.
Dan slaat de weegschaal op tracks als opener 'Office Hell', 'Heal' of 'Born To Be A Knife' door naar de vervelende kant. Alsof die nummers maar niet op gang willen komen. Als een warme zomerdag waarop je nog veel te doen hebt, maar je er niet in slaagt uit je luie hangmat te komen.
Interessanter zijn de tracks waar de groep iets meer peper in de kont toont, zoals het aan Pavement herinnerende 'Curveball', 'Soft Fruit' met een lekkere dwarsheid die aan The Pixies doet denken, het ineens verrassend snelle 'No Compromise', het speelse 'My Turn To Sleep' of het met spannende gitaarlijntjes opgesierde 'Celebration'.
Dit zijn de tracks waarin Global Charming hun enorme potentie toont. Het maakt van Mediocre, brutal een beloftevol debuutalbum dat nieuwsgierig maakt naar de toekomst van deze Amsterdamse band en nieuwste aanwinst van een florerende Nederlandse indiescene.
Emma Swift - Blonde On The TracksIn het jaar dat Bob Dylan zijn 39e album aflevert en het overtuigende bewijs...
Lucidvox - We Are Rusland en populaire muziek, het is nog steeds niet iets wat voor ons...