2021-01-10
Na zes jaar stilte vond Mina Tindle het weer eens tijd om een album uit te brengen. Wellicht is ze daartoe aangemoedigd na haar duet ‘Oblivions’ met Matt Berninger op de laatste plaat van The National, I Am Easy To Find (2019) en haar prominente rol tijdens de daaropvolgende tour. De geboren Française heeft sowieso een innige relatie met de band uit New York, die teruggaat tot haar rol als achtergrondzangeres op het debuut Boxer (2007). Bovendien is ze getrouwd met Bryce Dessner, gitarist en een van de belangrijkste songwriters binnen de groep.Meer dan bij haar twee eerdere LP’s maakt Tindle voor Sister gebruik van connecties die zijn terug te voeren tot het netwerk van The National. Zo zat de hippe producer Thomas Bartlett, die recent albums van onder meer Yoko Ono, Rhye en Joan As Policewoman inblikte, bij de meeste nummers achter de knoppen. De al helemaal gevierde Sufjan Stevens, met wie Tindle privé bevriend is, leverde zelfs een kant-en-klare track af. Uiteraard deed ook echtgenoot Dessner een duit in het zakje; hij speelt op sommige liedjes mee en fungeert af en toe als co-writer.
Het verschil met de vorige albums Taranta (2012) en Parades (2014) zit hem vooral in de veel vollere productie en de licht jazzy inslag die ook het werk van Tindle’s held Feist en de al genoemde Joan As Policewoman kenmerkt. Beter of minder dan de oudere platen kun je Sister niet noemen en dat is te meer jammer omdat de artieste over een bijzondere en fijne stem beschikt. Luister naar de single en openingsnummer ‘Jessa’ en je voelt meteen dat er een bovengemiddeld album in deze zangeres (die in het dagelijks leven overigens Pauline de Lassus Saint-Geniès heet) schuilt.
Minstens zo fraai is Tindle’s versie van ‘Give A Little Love’, een ruim tien jaar oud B-kantje van Sufjan Stevens dat nooit officieel is uitgebracht. Waar de oorspronkelijke artiest het nummer verpestte met foeilelijke autotune-zang, weet Tindle er dankzij haar pure stem alsnog een mooi lied van te maken. De andere cover op het album, het afsluitende ‘Is Anything Wrong’, past de Parijse eveneens als een handschoen. Een passend eerbetoon ook aan de jong overleden singer-songwriter Lhasa De Sela, die het nummer heeft geschreven.
Trouw als Tindle is aan haar roots en eerdere werk, bevat Sister ook Franstalige liedjes. Helaas is juist dit deel het minst sterk. Het als liefdesverklaring aan Dessner bedoelde ‘Belle Pénitence’ weet niet te boeien en ‘Louis’ is gewoon een - excusez le mot - zeiknummer. Het uitgesponnen en eigenlijk tweetalige ‘Triptyque’ redt de Franse eer nog enigszins, maar kan het smetje op het album als geheel niet uitwissen. Neem daarbij een gebrek aan echte prijsliedjes, of het moet toch de opgelapte B-kant van Sufjan Stevens zijn, en de conclusie luidt: Sister is een redelijke plaat, maar gaat uiteindelijk geen vaste plek in je platenkast veroveren. Toch teleurstellend, gezien het enorme talent van Tindle en de anderen die hebben meegewerkt.
Kevin Morby - SundownerVoor een enkeling komt de COVID-19 uitbraak als een welkome pauze. In het...
Liraz - Zan Iran heeft een ongelofelijk rijke culturele historie. Het was eeuwenlang een...