2020-12-20
Dankzij Mike Sniper van Brooklyn Records, die in 2007 New Zeeland bezocht om te DJ-en tijdens het alternatieve ‘The Others Way’ muziekfestival, kunnen ook wij kennismaken met het drietal Wax Chattels uit Auckland. Na twee nummers beluisterd te hebben, bood Sniper hen een contract aan. Kunnen Amanda Cheng (zang, basgitaar), Peter Ruddell (zang, keyboards) en Tom Leggett (drums) hun ‘live’ status ook waarmaken in een studio?Het antwoord is: ja. Met de hulp van producer James Goldsmith en engineer Ben Greenberg (bekend van zijn werk met the Men, Uniform, Destruction Unit) klinkt hun tweede album goed uitgewerkt, zonder aan energie in te boeten. Klonk hun debuut nog als een geïnspireerde oefensessie, opvolger Clot weet de nummers zo goed neer te zetten dat het mengsel van postpunk, industrial en screamo/noise perfect wordt gedoseerd. Gezien de complexe soundscapes is dat een kunst op zich. Het feit dat zij allen een Jazz School achtergrond hebben, is hier ongetwijfeld debet aan.
Het album bevat veel interpersoonlijke en politieke thema’s, waar identiteit de hoofdrol speelt. Vooral de worstelingen van Cheng om zich als eerste generatie Hoklo Taiwanees geaccepteerd te voelen in Nieuw Zeeland komt meerdere keren naar voren. Zo zingt ze op ‘No Ties’: "No friends/History/Not mine”. Als dit al heftig overkomt; op ‘Cede’ doet zij er nog een schepje bovenop. Hier uit zij haar woede in het Hokkiens, haar moedertaal, in protest naar hoe de Chinese Communistische Partij de buitenlandse politiek van andere landen beïnvloedt. Toch mogen we ook haar zachtere kant horen op ‘Forever Marred’, wat herinneringen aan Chelsea Wolfe oproept.
Ook Ruddell mag de frustraties van zich afzingen. Met ‘Efficiency’ (“If you talk more, you’ll get what you want / Volume over clarity of content”) en ‘Mindfulness’ (“Your defense makes no sense/ Why endorse this?”) maakt hij duidelijk dat hij ook zijn generatie een stem wil geven. Hij vat dat mooi samen in afsluiter ‘You Were Right’, waar hij pleit voor het luisteren naar elkaar en open te staan voor alternatieve oplossingen (“Relying on tunnel vision /no-one to win, no” .).
Wax Chattels zet een nieuwe standaard neer voor een genre, dat voor de meesten van ons confronterend en intimiderend overkomt. Op ‘Yokohama’ laten ze horen hoe goed zij om kunnen gaan met de muzikale complexiteit die zij zichzelf hebben opgelegd. Hopelijk duurt het niet lang meer, voordat we hen ook op een festival mogen aanschouwen. Als dit album de leidraad wordt voor hun live set, dan wordt dat genieten (zelfs op afstand!).
Bananagun - The True Story Of Bananagun Bananagun uit Melbourne, Australië is het geesteskind van multi-...
Bright Eyes - Down In The Weeds, Where The World Once Was In 2011 zette de Amerikaanse indieband Bright Eyes na vijftien jaar en...