2020-12-19
Rodrigo Costa Félix markeert zijn twintigjarige bestaan als fadozanger met zijn derde soloalbum Tempo. Mocht je een ‘greatest hits’ compilatie verwachten, dan kom je bedrogen uit. Dit album bevat twaalf nieuwe, originele nummers, waarbij hij zelf voor zes nummers tekende. De overige helft is geschreven door hedendaagse Portugese dichters zoals Tiago Torres da Silva, Vasco Gato en José Fialho Gouveia. De nummers zijn allen voornamelijk gebaseerd op het traditionele genre, met herkenbare, maar nieuwe melodieën van Pedro Jóia, Tiago Machado, Luiz Caracol en Rogério Charraz.Zoals we van fado gewend zijn komen liefde, vreugde, rouw en levenslessen voorbij. Het album besteedt ook aandacht aan het cosmopolitaanse karakter van Lissabon, door de invloeden van de morna uit Kaap Verdië en de samba uit Brazilië. Dat heeft ongetwijfeld te maken met zijn project Brincar aos Fados uit 2014, waarbij hij fado bekend wilde maken bij jongere generaties. Hij kreeg hierbij hulp van artiesten zoals Cristina Branco, Katia Guereirro en Celeste Rodrigues.
Op Tempo houdt hij de samenstelling eenvoudig, maar wordt er wel gebruikt gemaakt van authentieke en karakteristieke instrumenten. Zo bespeelt Henrique Leitão de Portugese gitaar (“guitarra”) en Miguel Ramos de fadogitaar (“viola de fado”). Jon Luz zorgt voor de samba-invloeden door de cavaquinho te bespelen. De line-up wordt gecomplimenteerd door Paulo Paz op contrabas, Tiago Machado on piano en Pedro Jóia op akoestische gitaar.
Het levert een heel divers palet op, waar geen enkel nummer hetzelfde is. Uiteraard speelt de gitaar een hoofdrol en zijn de eerste twee nummers zoals we mogen verwachten. Maar die gitaardominantie wordt doorbroken op ‘Lisbon É Assim’, waar ook de overige snaarinstrumenten een rol van betekenis spelen. Op ‘Obscura Sina' is het de piano van Macahado die op de voorgrond treedt, waardoor je even verrast bent. De samba-invloed is het duidelijkst op het vrolijk klinkende ‘Redondilha’, al gaat het hier wel over lusteloosheid. Het album eindigt met ‘Terra Nossa’, oftewel ‘Ons Land’, een ode aan Portugal, waarop hij duidelijk maakt het nooit te willen verlaten. Het is een emotionele afsluiter van een prachtig album.
Met zijn derde soloalbum legt Félix de lat hoog neer, voor zichzelf, maar zeker ook voor andere fado-artiesten. Het genre, dat weer meer populariteit geniet, heeft een nieuwe meester. Hij weet voortdurend te innoveren en medemuzikanten te inspireren. Daar kunnen wij alleen maar van genieten.
Ustad Saami - Pakistan Is For The PeacefulNiet iedereen debuteert op jonge leeftijd: Naseeruddin Saami bracht op zijn...
Yasam Hancilar Band - Rush Hour ‘Scatten’ is een manier van zingen, waarbij de zanger melodieën en ritmes...