2020-12-20
Altijd willen weten wat er in een hoofd omgaat als de veilige kindertijd verlaten wordt en de eerste stappen in de volwassen wereld worden gezet? Kate Bollinger probeert ons dat te vertellen op haar EP A Word Becomes A Sound. Na haar eerste EP, I Don't Wanna Lose, die zij met haar band in een dag ‘live’ in de studio opnam, wilde zij meer tijd nemen voor de opvolger. Het gaf haar de gelegenheid om het productieproces wat nauwlettender te volgen en speelse soundscapes toe te voegen. De vijf nummers kenmerken zich door een popgeluid, met duidelijke invloeden van jazz en folk. Haar zoete fluisterstem zingen de dromerige teksten, waarbij zij moedwillige de interpretaties openlaat voor de luisteraar.‘A Couple Things’ opent het vijftal, waarbij een prachtige jazzgitaarsolo het hoogtepunt is. Je hoort hier goed dat zij dit nummer in haar tienerjaren geschreven heeft: met twee simpele akkoorden zingt zij over haar onzekerheid en de wil om het goed te doen (“If I fuck up a couple things, well, What if I fuck up everything?”). Dan is het R&B nummer ‘Grey Skies’ al een stuk beter. Met een plezierige bas en bijpassende beat, is het een vervormde elektrische gitaar op de achtergrond die het nummer net dat ene zetje geeft. “To quit would be too simple, To go on is what I’ll do. Now I know when my heart’s in the middl. It’ll snap, break, unsure back to you”, zingt zij als logisch vervolg op het eerste nummer.
‘A Word Becomes A Sound’ is verreweg het beste nummer op dit mini-album. De akoestische gitaar drijft het nummer, waarop zij in haar eigen woorden het korte verhaal Terror van Vladimir Nabokov beschrijft. De hoofdpersoon raakt zo vervreemd van zijn omgeving dat woorden niet meer beschrijven wat hij ziet. Bollinger zet voor hem de woorden om in klanken: “A word only a sound if you let it. Things become only their name so instead it. Takes its new life, you never meant to give it wings that way. Watch it take flight and then land in another day” .
Ook al durft zij op ‘Feel Like Doing Nothing’ even alles los te laten en is het einde verrassend, het geheel levert niet genoeg om een impact te maken. Voor een zwoele zomeravond, wanneer je met een drankje even weg wilt dromen is het zeker geschikt. Zo zie je maar: een goede jeugd is nog geen garantie voor een goede plaat.
Helena Deland - Someone NewNa het uitbrengen van vier EP’s, samengebundeld als Altogether Unaccompanied...
All Them Witches - Nothing As The Ideal All Them Witches is niet in een hokje te proppen. Kun je proberen, maar met...