Muziek om bij weg te zwijmelen en muziek om lekker wat relaxt bij te doen dat is waar Native Harrow voor staat. Het best verwoord in ‘Turn Turn’ dat een langzame jazzy shuffle is waarop met kwastjes gedrumd wordt en waarin het hammondorgel voor een constante achtergrond drone zorgt. Misschien niet het meest spannende nummer, maar ook niet storend. Voor wat meer spanning kunnen we terecht bij ‘Same Every Time’ dat ook een jazzy ritme heeft, maar dat mooie vocale vondsten kent, en waar de muzikale omlijsting de spanning verhoogt. Het hierna volgende ‘Carry On’ heeft het hoogste rockgehalte van het album, maar doet qua compositie wel wat aan gospel denken. Als er dan inderdaad tegen het einde ook nog een klein koor tevoorschijn komt is de vergelijking compleet.
Het meest folky is ‘The Dying Of Ages’ dat door de fluit heel erg vintage klinkt. Opvallend is de afsluiter ‘Sun Queen’ dat door de orkestratie een flinke gelaagdheid krijgt. Het meest in de traditionele folk gevestigde tracks zijn; Smoke Burn’ en ‘Even Peace’. Niet wereldschokkend, maar prima uitgevoerd, wat eigenlijk voor heel Closeness geldt; een lekkere warmbloedige folkplaat om je de donkere dagen door te helpen.
Emily Barker - A Dark Murmuration Of WordsFans van Frank Turner zullen haar naam vast wel kennen als één van de vele...
Powerstroke - The Path Against All Others In 2010 mocht ondergetekende voor Festivalinfo het debuut van Powerstroke...