2020-11-30
Fans van Frank Turner zullen haar naam vast wel kennen als één van de vele samenwerkingen die ze beiden zijn aangegaan. Hiervan was ‘Fields Of June’ het resultaat, waarna ze ook met de punk troubadour op tournee ging. Emily Barker is veel meer dan dat. Deze Australische singer-songwriter heeft muziek uitgebracht met verschillende bands als The Red Clay Halo, Vena Portae en Applewood. En heeft muziek geschreven voor BBC-series Wallander en The Shadow Line. In zekere zin is Emily ook een punk troubadour, zij het met iets kalmere liedjes. Een bezig bijtje dus, waarbij ze eveneens drie albums als soloartiest heeft uitgebracht. Met nieuwste release A Dark Murmuration Of Words mag ze van die drie een vier maken. Emily Barker kenmerkt zich door haar fragiele stemgeluid, begeleidt door eveneens fragiel gitaargeluid. Dat is de basis van waaruit gewerkt wordt in de meeste nummers. In zekere zin doet haar stem denken aan Norah Jones of Katie Melua. Een voornaam verschil is echter dat Emily meer volume in haar stem verwerkt en dit ook opbouwt al naar gelang het nummer vordert. Iets wat bijvoorbeeld goed naar voren komt in een track als ‘Ordinairy’. Het ene moment kruipt ze met haar stem weg in haar gitaarspel, om dan het andere moment met de violen mee op te zwellen voor het refrein.
Ze draagt een sterke emotie in haar muziek, waarbij stem en muziek naadloos in elkaar verweven zijn. Dat maakt het ook zo gemakkelijk om hier in op te gaan. Een nummer als ‘Where Have The Sparrows Gone?’ pakt je met zijn drumcomputer zachtjes bij de hand, waarna de track vanzelf uitgroeit tot iets groters. Op iedere track komen weer net iets andere instrumenten voorbij, of dat ze op een andere manier worden ingezet. Zo kent opener ‘Return Me’ wel een banjo in de mix, maar die is op subtiele wijze in een echo verwerkt. Dit soort dingen maakt het album veelzijdig en tegelijkertijd zo ontzettend vertrouwd om naar te luisteren. In een onrustige wereld weet ze de luisteraar hiermee tot bedaren te brengen.
En dat is ook waar ze op uit is en naar zoekt met dit album. Wat verbindt ons als mensen in een wereld die alsmaar sneller verandert. Een wereld die ons steeds meer lijkt te willen verdelen door dingen als klimaatverandering, racisme en seksisme. Wat is het om weer tot de kern van ons mens zijn te komen? Of zoals ze zingt in ‘Strange Weather’: “ Whether sky or sea, whether you or me
we all need each other to survive.”
Dat maakt van A Dark Murmuration Of Words een prachtig en actueel album, dat heerlijk weg luistert. Deze plaat biedt genoeg variatie, beschikt over melodielijnen die zich in het gehoor begraven en haar fragiel stemgeluid houdt je aandacht goed vast. Voor de volle 40 minuten die het album rijk is, zit er niets anders op dan dit album zeker een luisterbeurt de kans te geven.
Susanna - Baudelaire & Piano Susanna (Wallumrød) heeft iets betoverends en onderstreept dat imago door...
Native Harrow - Closeness Natve Harrow is een Amerikaans duo dat zich, volgens haar biografie, heeft...