2020-12-01
Er is ooit een tijd geweest dat Brian Hugh Warner, alias Marilyn Manson veel ophef veroorzaakte. Zijn androgyne uiterlijk gecombineerd met zijn controversiële teksten over het christendom en satanisme waren vooral in conservatief Amerika een gruwel voor het rechts christelijk gedeelte van het, ook toen, sterk verdeelde land. Een albumtitel als Antichrist Superstar deed natuurlijk ook geen goed aan zijn imago. De controverse in zijn persoon deed de aandacht voor zijn muziek meer dan eens afleiden. Zeker in de beginperiode van zijn carrière wist Marilyn Manson (een samenvoeging van Marilyn Monroe en Charles Manson) nog wel een paar behoorlijke platen te maken, maar gaandeweg werd de kwaliteit van zijn platen er niet beter op. Maar het lijkt er op dat Manson zichzelf weer hervonden heeft, getuige zijn elfde album We Are Chaos dat ontegenzeggelijk tot het beste werk van Manson en de zijnen behoort.Op We Are Chaos is er geen sprake meer van choqueren, of enige vorm van controverse. Manson’s somber-romantische teksten, met soms nog een spaarzame sneer, zouden prima passen bij jaren tachtig gothic bands als Sisters Of Mercy en The Mission. Ook muzikaal zoekt hij steeds meer die hoek op zodat voor liefhebbers van de hardere kant van zijn muziek er misschien iets minder te genieten valt. Daar tegen over staat dat er op We Are Chaos tien puike songs staan, waaronder nog wel een paar ouderwetse shockrockers.
Het album begint met wat buitenaardse geluiden in ‘Red Black And Blue’ dat zich ontpopt als een dansbare track waar natuurlijk nog wel de nodige stevige riffs en een overstuurd klinkende Manson hun opwachting maken. Heel anders is het gesteld met de akoestisch beginnende bloedcommerciële oorwurm ‘We Are Chaos’. ”We are sick, fucked up and complicated” oordeelt Manson in het strijdbaar klinkende meezingrefrein. Dit fraaie liedje wordt gevolgd door ‘Don’t Chase The Dead’ dat heel erg aan het werk van de eerder genoemde gothic bands doet denken, maar ook wel aan iets van Type-O-Negative in haar meest toegankelijke format. Ook dit is al weer zo een liedje dat snel blijft hangen, net zoals de semi-ballad ’Half-Way & One Step Forward’ dat opvalt door een rustig dragend pianomotiefje. Met ‘Paint You With My Love’ zoekt hij zelfs een beetje de blueshoek op.
In het dreigende ‘Infinite Darkness’ , ‘Perfume’ en ‘Keep My head Together’ trekt Manson halverwege het album wat steviger van leer, om met ‘Solve Coagula’ (dansbare poprock) en ‘Broken Needle’ (powerballad) het album rustig af te bouwen.
Marilyn Manson is er met We Are Chaos in geslaagd zichzelf opnieuw uit te vinden met zijn meest poppy plaat. Of het komt omdat de man wat ouder begint te worden, dat hij wat milder is gaan klinken? Geen idee, maar hij heeft een geïnspireerde verzameling echte liedjes bij elkaar gepend. Zelf geeft Manson aan dat hij eindelijk weer eens een meesterwerk heeft geschreven. Dat zeggen artiesten eigenlijk altijd over hun laatste album, maar dit keer heeft hij gelijk. Mooie plaat.
Subterranean Street Society - Twelve StepsWat een entree! Een pakket vulde de Festivalinfo-brievenbus. Inhoud? Twelve...
Naked Giants - The Shadow Als de band de plaat opent met ‘Walk Of Doom’ zijn de verwachtingen hoog...