In 2003 verscheen zijn debuutalbum Boy In Da Corner. Dit album vol stuiterende beats en razendsnelle raps werd goed ontvangen en won zelfs een NME award. De iets toegankelijkere opvolger Showtime verscheen in 2004 en dit album kwam op 8 binnen in de Engelse albumlijst.
Zoals gezegd was Showtime wat toegankelijker dan Boy In Da Corner en deze lijn zet zich door op Maths + English. De grime die we van Dizzee Rascal kennen, wordt regelmatig vermengd met verschillende andere stijlen. Zo heeft ‘Pussyole (Old Skool)’ een soort hiphouse beat, die mij nogal aan Tony Scott doet denken. Het nummer hierna, ‘Sirens’ is dan weer wat meer hiphop in de stijl van bijvoorbeeld Beastie Boys. ‘Suk My Dick’ (geen typfout) is ook hiphop-achtig, maar dan weer wat meer richting Eminem. ‘Da Feeling’ gaat door de sample van Peabo Bryson en de strijkers dan weer wat meer richting R&B, ondanks de stuiterende beat.
Eén van de sterkste nummers van Maths + English is ‘Hardback (Industry)’. Hierin legt Dizzee aan beginnende artiesten uit hoe je platenbazen moet aanpakken (“You need a hard back/ a stern face/ play your position and know your place”) en hoe je moet omgaan de roem. Andere hoogtepunten zijn ‘Where’s Da G’s’ het eerder genoemde ‘Suk My Dick’ en natuurlijk de nummers met Alex Turner (van Arctic Monkey’s) en Lily Allen. Vooral ‘Wanna Be’, met Lily Allen zou volgens mij wel een hit kunnen worden. Op dit nummer klinkt Dizzee poppyer dan ooit.
Al met al is Maths + English een heel goed album, waar eigenlijk geen zwakke nummers op staan en wel veel toppers. Hopelijk krijgt Dizzee Rascal hiermee in ons land dezelfde status die hij in Engeland heeft.
The Maple Room - A Glimpse of the InsideHet Vlaamse The Maple Room staat in thuisland op grote festivals als...
Rubik - Bad Conscience Patrol Als recensent voor Festivalinfo ontvang je vaak cd’s van bands waar je nog...