Gebrek aan succes maakte plaats voor bewustwording. Beluistering van het onlangs verschenen Ekundayo maakt al meteen duidelijk dat hij zijn hart heeft gevolgd bij het schrijven van een opvolger. De rootsreggaeklanken van de opener ‘Champion’ klinken als een overwinning, als een bevrijding van de druk waaronder zijn muziek heeft geleden. In ‘White Light’ wordt het zo kenmerkende ritme iets opgeschroefd en slaagt Bailey er goed in om zijn liefde voor de soul een plekje te geven met het authentieke geluid zoals dat in de studio is opgenomen. De akoestische en klein gehouden liedjes passen daar prima tussen. Bailey heeft dan ook een aangenaam warm, donker en gerijpt stemgeluid. Met hier en daar de toevoeging van een vleugje psychedelica zorgt hij voor een fascinerende maar ontspannen sfeer zoals dat klinkt in ‘Awkward’. Met ‘Young In Love’ wordt gerefereerd aan de hoogtijdagen van de Jamaicaanse ska en ook tijdens ‘Ugly Truth’ is het heerlijk skanken geblazen. Bailey beseft heel goed dat hij hiermee geen indrukwekkende verschuivingen in de charts veroorzaakt, maar het plezier is duidelijk aanwezig en dat maakt dat Ekundayo, ondanks de sobere dubreggae van het intense ‘She Hates This Life’, een opgewekt gebeuren is geworden na een moeilijke zoektocht. Het aantal dagen dat Bailey in de studio verbleef staat dan ook in geen verhouding tot de lange wachttijd van deze fijne opvolger. Alles wijst er op dat hij zijn koers heeft gevonden en vanaf nu niet alleen zichzelf, maar ook de luisteraar in deze lastige tijd enige vreugde weet te bezorgen.
Fuzz - III III is, je raadt het al, het derde album van Fuzz , één van de vele...
Jennifer Castle - Monarch Season De Canadese Jennifer Castle laat op Monarch Season horen met weinig...