2021-02-15
III is, je raadt het al, het derde album van Fuzz, één van de vele geesteskinderen van Ty Segall. Veelvraat en alleskunner Segall is the hardest working man in showbizz of ieder geval in punkrock. Hoewel punkrock een wat te krap jasje is want Segall staat ook zijn mannetje in vrijwel alle stevige rockgenres. Die veelzijdigheid uit zich in verschillende gedaanten. De lijst met bands en projecten waarbij Segall is of was betrokken, is eindeloos. Fuzz, Sic Alps, The CIA, The Perverts, Broken Bat en Wasted Shirt is nog maar een kleine greep uit het aanbod. En dan werpt Segall ook nog onnoemelijk veel solowerk de ether in. Zoals onlangs nog een gratis te downloaden EP met covers van Harry Nilsson.
Maar terug naar Fuzz. Fuzz klinkt op III (met Steve Albini achter de knoppen) als een zompig rock & roll beest. Gelukkig is III geen platgeslagen Albini productie geworden maar nemen de bandleden hun ruimte. Fuzz schakelt moeiteloos van protopunk, naar psychedelica, heavy rock, blues of stoner. Daar zit geen concept of marketingplan achter. Dat is simpelweg de aard van het beest(je).
Ty Segall drumt als een bezetene (John Bonham, Keith Moon) en de gitaar van Charles Moothart staat meestal in standje overdrive en wordt zwaar op de proef gesteld. Door dat geluidsgeweld heen moet bassist Chad Ubovich zich een weg zien te ploegen. En dat lukt hem nog aardig ook.
‘Nothing People’ ademt het DNA van Black Sabbath. Heavy riffs met een bluesy ondertoon, een rollende baslijn en voortstuwende drums. De jengelende zangstem van Segall maakt het helemaal af: ”Nothing people have enough to eat, but they ain’t worth a dollar”. Het refrein (”Whooo, whoo, whoo, whoo whoo, whoo, whoo, whooooo…..”) is helemaal onweerstaanbaar.
‘Spit’ is bluesrock in de stijl van Cream. Ook in de trage blues van ‘Time Collaps’ hoor je Sabbath en Cream terug. ‘Mirror’ en de dessertrock van ‘Close Your Eyes’ zijn lekkere up tempo tracks. ‘Blind To Vines’ en ‘End Returning’ zijn psychedelische songs. Gelukkig mag Segall in ‘End Returning’ ook nog even zijn punkhart luchten: ”Give it up! Gimme your! Face down! And eat the ground!”. Dat noem je nog eens afsluiten in stijl!
Sonic Boom - All Things Being Equal Sonic Boom heeft sinds eind jaren tachtig al een behoorlijke muzikaal cv...
Liam Bailey - Ekundayo Niets leek een prachtige toekomst in de weg te liggen voor Liam Bailey toen...