2021-02-08
Voor menigeen die dacht dat er geen ideeën meer geschreven worden op servetjes is er het nieuwe album van Kelley Stoltz: Ah! (etc). Toen hij deze tekst op de autocue las van lokale operazangers toen zij het entertainment bij zijn lokale wijnbar verzorgden, wist hij dat hij deze ludieke tekst ergens zou kunnen gebruiken. "Ah! (etc)' made me laugh, I thought it was a perfect description of life - the joy of existence against the etcetera of it all, the struggle.” En zo werd de basis gelegd voor het zoveelste album van deze productieve Amerikaanse artiest.Na twaalf soloalbums en verschillende uitstapjes onder alias Willie Weird en in bands zoals Castle Face en Earth Girl Helen Brown, zoekt hij vaak het muzikale avontuur om zijn eigen grenzen op te zoeken. Na de pub-rockplaat Hard Feelings [2020] keert hij binnen het jaar weer terug naar zijn comfortzone: de gitaarpop. Hiermee weet hij al jaren heel handig de jaren zestig aan de jaren tachtig te verbinden.
Wat dit album interessant maakt is dat Will Sergeant meedoet en dat is niet toevallig. Toen deze gitarist van Echo & The Bunnymen de versie van hun debuut hoorde in de minimale 8-trackbewerking van Stoltz op Crockodials [2006], was hij onder de indruk. Zozeer zelfs dat Stoltz met zijn jeugdhelden op toer mee mocht. Eerst als voorprogramma in 2008 en later als gitarist van de band tijdens de tournee van 2016-2018.
Deze samenwerking heeft niet veel aan zijn geluid veranderd. Toegegeven, het zijn allen prettig in het gehoor liggende nummers, maar verwacht geen uitschieters. Na het basgedreven ‘Team Earth’ komt al het beste nummer van het album, ‘The Quiet Ones’, welke dankbaar gebruik maakt van verschillende gitaarklanken. Het zijn daarna nummers als het aan postpunk schurende ‘Dodged A Bullet’ en het monotone ‘She Likes Noise’, wat hij geschreven heeft voor Allyson Baker (Dirty Ghosts). De humeur wordt vertegenwoordigd door ‘Moon Shy’, waar Sergeant, met hulp van meervoudige ritmes, een spoken word hoofdrol krijgt. Het is een hoop vrolijkheid, waarbij de pop uiteindelijk de overhand krijgt.
Kelly Stoltz weet met Ah! (etc) de lijn die hij in 1999 met The Past Was Faster inzette weer op te pakken. Het resultaat is gitaarpop van goede kwaliteit: niet onplezierig, maar zeker geen klassieker.
Tempers - ServicesOp de meeste foto’s kijkt Jasmine Golestaneh, de zangeres van Tempers , je...
Coil - Musick To Play In The Dark Vrijwel exact tien jaar na het overlijden van Peter “Sleazy” Christopherson,...