2021-02-04
Eén manier om met de pandemie om te gaan is om in je eigen bubbel het virus met heel veel humeur van je af te spelen. Dat lijkt voor Kiwi Jr. bijzonder goed te werken. Nadat hun debuut op Mint Records, Football Money [2019], onverwacht goed ontvangen werd, stond Subpop met zijn deuren open om hen al snel een opvolger te gunnen. Opgenomen ten tijde van de eerste Coronagolf staat Cooler Returns vol met vrolijke indie-rock, die de luisteraar even terugbrengt naar de jaren negentig. De tijd dat Pavement en The Strokes de muziekwereld veroverden.Met opener ‘Tyler’ denk je overigens dat je met een Britpop revivalbandje van doen hebt, maar niets is minder waar. Kiwi Jr. is een viertal uit Toronto met een liefde voor Britse bands, zoals The Jam en The Kinks. Niet alleen muzikaal, maar ook in de scherpte van de teksten, aangepast naar deze tijd. “I was falling apart in the green room / while you drank half the headliner’s rider” bijvoorbeeld verwijst naar de tijd waar ze nog in andere bands speelden. Zo is bassist Mike Walker tevens gitarist voor de indiepopband Alvvays. Hier lijkt hij tevreden met een bijrol naast gitarist/zanger Jeremy Gaudet, drummer Brohan Moore en gitarist Brian Murphy.
En terecht: de band biedt met dertien aaneengeschakelde nummers een luchtige mengelmoes van indiepop/rockstijlen waar iedereen wel aan toe is. Naast hoogtepunten 'Cooler Returns’ en 'Nashville Wedding', met het al te herkenbare “I wanna .. strangle the jangle pop band” , staat het album vol met spitsvondige teksten en aanstekelijke gitaarriffs. Luister maar eens naar het slim tekstueel verpakte ‘Maid Marian’s Toast’. Dit waargebeurde verhaal, van een aangestoken brand om de verzekering op te lichten, vat Gaudet mooi samen met “bye, bye, Marian, we know how you butter your bread.”
Dat ze ook niet vies zijn van wat tekstuele ongein horen we op verschillende nummers, maar hier spant ‘Only Here For A Haircut’ met “Tombraider, Tombraider, Tombraider, tombraider… raid!” gevolgd door “Boneshaker, boneshaker, boneshaker… shake!” toch wel de kroon. Dit hoge meezinggehalte zal zich op de eerstkomende festivals doen uiten. Ook nummers als ‘Undecided Voters’ en ‘Highlights Of 100’ hebben de potentie om een live-publiek mee te krijgen. Als kers op de taart is er nog het absurdistische, onnavolgbare “Tigers in the collosseum / Lions at the Comfort Inn / Ra-ra Omaha / Home of the husbands” van ‘Omaha’. Soms lijkt het niet uit te maken wat het betekent als je het maar mee kunt zingen.
Het indierockkwartet uit Toronto weet met pakkende songs en door Stephen Malkmus geïnspireerde, absurdistische teksten ons even uit de lockdown te luren. Het plezier en de vrolijkheid die Kiwi Jr. hier tentoonspreidt biedt hoop voor elke festivalganger. Doe gerust je ogen dicht deze en verplaats je heel even in hun bubbel … genieten toch?
Midnight Sister - Painting The Roses Midnight Sister levert met Painting The Roses haar tweede album af. De...
Tempers - Services Op de meeste foto’s kijkt Jasmine Golestaneh, de zangeres van Tempers , je...