2021-03-02
Het afgelopen jaar gaf de inwoners van Mali genoeg redenen om het land te verlaten. Werden zij niet geteisterd door COVID-19, dan waren het wel de aan ISIS gelinkte terroristische aanslagen; de continue, Franse militaire interventies; protesten, stakingen en uiteindelijk een militaire opstand die de regering tot aftreden dwong. En toch zingt Nahawa Doumbia op haar meest recente album Kanawa (‘Ga Niet’) haar eigen volk toe om juist niet weg te gaan; het zal de toekomst van het land geen goed doen. Zou er iemand naar haar luisteren?Daar is wel alle reden toe: Doumbia draait al ruim veertig jaar mee en wordt gezien als een van de meest toonaangevende muzikanten van het Afrikaanse continent. Opmerkelijk, gezien het feit dat zij enkel in haar moedertaal zingt. Hierbij wordt zij ondersteund door de kenmerkende Wassoulou muziek, vernoemd naar het gebied in Mali waar zij geboren en getogen is. Al sinds haar debuut La Grande Cantatrice Malienne uit 1981, verlangt zij van haar fans dat zij volkomen geconcentreerd luisteren naar haar boodschap, welke voornamelijk gericht is op geslachtsgelijkheid, sociale rechtvaardigheid en vrede.
Doumbia heeft voor dit album acht nummers in de studio van Salif Keita in Bamako opgenomen. Zij legt de nadruk op traditionele instrumenten, zoals de zes-snarige n’goni, de meersnarige kleinere kamalengoni en haar geliefde didadidunun trommels als percussie. Deze leveren met ‘Didadi’ zelfs een geheel eigen bijdrage. Op ‘Hine’ en ’Kanawa’ dragen zij bij tot een hedendaagse popgeluid. Verder weet zij het geluid van een metalen schraper, oftewel Karignan, te gebruiken op ‘Blonda Yirini’ en samples van een vuurgevecht op het gitaargedreven ‘Foliwilen’. Het feit dat deze geluiden opvallen, toont aan hoe sober de muziekarrangementen zijn. Zij dienen dan ook als achtergrond, om haar - nog jong maar prominent klinkende - stem de hoofdrol te geven. Alleen op ‘Adjorobena’ staat ze deze heel even af aan haar dochter Doussou Bagayoko.
Met haar 62 jaar dwingt Doumbia nog steeds respect af. Samen met haar man en producer N'gou Bagayoko, die op dit album ook nog gitaar speelt, laat zij horen nog niets aan vitaliteit te hebben ingeleverd. Met de muzikale oproep aan haar landgenoten om niet weg te gaan, maar juist te blijven om Mali gezamenlijk op te bouwen, lijkt zij op haar gemak. Als zij belooft te blijven zingen, zullen velen zeker overwegen om te blijven.
Lone Project - Let It Rain On MeFerdinand Bakker en Michel van Dijk hebben inmiddels de leeftijd van zeventig...
Midnight Sister - Painting The Roses Midnight Sister levert met Painting The Roses haar tweede album af. De...