2021-04-14
De bandnaam Maggie’s Flock verraadt eigenlijk al dat de groep zich laat inspireren door Keltische muziek en thema’s. De Gelderse formatie is al sinds 2017 actief en speelt muziek dat in het verlengde ligt van het werk van Dropkick Murphys, Flogging Molly en The Pogues: een combinatie van folk, rock en Celtic punk. Voor het debuutalbum ging de band opvallend te werk: vanaf januari 2020 brachten ze maandelijks een nummer uit, om in december de elf nummers te bundelen en uit te brengen als hun eerste album. Het eindresultaat heet Party At The Cemetery.Wat al snel opvalt is dat, misschien ook mede door deze werkwijze, er aardig wat variatie in het album zit. Opener ‘The Pogey Club’ is rechttoe rechtaan rock met een (pop)punkrandje, terwijl het daaropvolgende folknummer ‘Battle Song’ moeilijk nog Ierser had kunnen klinken. ‘Travelling Laddie’ weet dit beide te combineren tot een onvervalst Celtic punktrack. Zo hopt Maggie’s Flock subtiel tussen verschillende tempo’s en stijlen, en juist die afwisseling maakt dat het album fijn weg luistert. De zang van Roel Seidell doet op nummers als ‘The Pogey Club’ en ‘Drunken Train’ bovendien denken aan de stijl waarmee Suggs de laatste platen van Madness heeft ingezongen. En ook dat is absoluut geen straf.
De rode draad van het album zijn de originele teksten die geheel in lijn liggen met andere Keltische muziek. Het grootste deel van de teksten is geschreven door Roel Seidell (drummer Hub Rasker en ex-bandlid Jaydon Verbueken hebben de overige nummers voor hun rekening genomen) en zitten bomvol referenties, stijlen en thema’s die Celtic punk zo typeren. ”When I left sweet Tipperary / I was sixteen and a day / left Dun Loaghaire on a ferry / hitched across through the UK”: zo begint ‘Traveling Laddie’ voordat we worden getrakteerd op een kleurrijk verhaal over drugs, werk en problemen met de Amsterdamse politie. ‘The Seven Deadly Sins’, de afzwaaier van het album, is een even hilarisch als tragisch verhaal over een schip waarvan de bemanning een voor een ten onder gaat aan de welbekende zonden.
Party At The Cemetery is een even verrassend als fijn album geworden. Het zal voor sommige liefhebbers van Celtic punk wat aan de rustige (poppy) kant zijn, maar voor de gemiddelde luisteraar levert de muziek van Maggie’s Flock juist een lekker toegankelijk album op. De nummers zitten goed in elkaar en muzikaal klinkt de groep al zeer volwassen op hun debuut. Het debuut is als de eerste Guinness van de avond: dat smaakt naar meer!
The Tibbs - Another Shot Fired The Tibbs is een Nederlandse soulband die in 2012 werd opgericht en in 2014...
Lee Fields & The Expressions - Big Crown Vaults Vol. 1 Lee Fields & The Expressions brengt met Big Crown Vaults Vol. 1 een...