2021-03-24
Het uit Stockholm afkomstige Serpent Omega bestaat al bijna tien jaar. Desondanks is er nu pas een opvolger van het in 2013 verschenen naamloze debuut. Ook voor de titel van deze plaat heeft het Zweedse viertal ongetwijfeld urenlange brainstormsessies nodig gehad om tot de titel II te komen. Het geeft tevens aan dat de Zweedse band niet geeft om uiterlijkheden en mooimakerijen. De muziek moet het doen en dat doet het. In minder dan veertig minuten komen zes schurende en knarsende sludgemetaltracks en een sinistere, drie minuten durende, afsluiter langs.De sludgemetal die Serpent Omega speelt kent slepende stukken, maar schiet zo af en toe ook even lekker in de versnelling, waardoor er op dat moment even een lekker hardcore sfeertje ontstaat. De grootste attractie is de zang van Uskogr. Zij bedient zich meestentijds van een grunt, maar blijkt ook over een prima cleane zangstem te beschikken. In volbloed sludgemetal opener ‘Orog Nuur’ merken we daar nog niets van, maar in de tweede track ‘Land Of Darkness’ gebruikt ze haar heldere stem als tweede stem bovenop haar rauwe, wat hese krijs. Het mooist komt het gebruik van haar stemmen samen in het acht minuten klokkende ‘Rivers Of Reversed’. Het slepende nummer is sowieso al het hoogtepunt van het album, maar de schakeling tussen haar grunt, een hardcore-achtige schreeuw en verleidelijke zang, maakt dit tot een adembenemende track. Ook het gitaarwerk van Jonsson is prachtig duister en intens, waardoor deze track majestueus voort meandert.
Het snelle ‘Through The Gates’ heeft een hardcore ‘feel’, maar doet daarnaast ook wel wat denken aan de death ’n roll van Entombed. Niet verrassend als je bedenkt dat Peter Stjärnvind achter de drumkit is te vinden. Deze geweldenaar is negen jaar lang drummer in Entombed geweest en dat zal toch ergens zijn sporen hebben nagelaten. Het album sluit af met een sinistere soundscape, waarin Uskogr in een onverstaanbare taal (Zweeds?) verleidelijk lispelt samen met een man. Het zal vast niet over koetjes en kalfjes gaan, maar het is een gepast einde van een lekker duister sludgemetalalbum dat soms flink schuurt en je bij tijd een wijle een lekker ongemakkelijk gevoel geeft.
Stitchfork - Live Lies Truth DiesEr zijn weleens momenten dat je je frustraties van je af wilt schreeuwen....
Poor Man Richie - Your Mind Is Like Mine Als je van paradoxen houdt, dan ben je bij Derrick van Schie (zang, piano,...