Dat begint al direct met het energieke ‘Tell Your Mama’ van openingsband Blackbird. Als Quentin Tarantino dit hoort, zou hij dit ongetwijfeld voor een soundtrack gebruiken. Frontvrouw Merel Koman zet met haar stem de band naar haar hand, waarbij de synchroniciteit van de bas en leadgitaar het nummer perfect afmaakt. Helaas valt hun ‘Moonshine Motel’ hierna wat tegen - de lat te snel te hoog gelegd?
Het is dan aan Bear Traa om zijn titel van Venlo’s wonderkind waar te maken. Het gemak waarmee hij op ‘Alright’ zingt en gitaar speelt, doet je al snel inzien dat hij inderdaad een uitzonderlijk talent is. De mix van soul en bluesrock maken van ‘Weeping Willow’ een pareltje, die je het liefst aan iedereen wilt laten luisteren. De rust die hij uitstraalt en de zuiverheid die daarbij gepaard gaat, laat je in verwondering achter.
De tweede kant van de plaat opent met The Ragtime Rumours, een viermansformatie uit Reuver. Zij brengen je in één keer in de deltabluessfeer. De tokkelende gitaar van Ton Janssen die zijn Tom Waits-achtige stem begeleidt, wordt uiteindelijk geheel overgenomen door het excellerende, schurende gitaarwerk van Thimo Gijezen. De ragtime en gypsy-swing van de band komt in ‘Undressing Me’ naar boven en weer speelt de gitaar een hoofdrol. Dit is een band om live van te genieten.
Hierna vallen de eerste klanken van ‘Bad Cop’ van de afsluitende act, Heavenly Heroes, wat tegen. De recht-toe-recht-aan rock klinkt te eenvoudig, totdat Tosilo Pieck het zat is en zijn gitaar op volle sterkte laat horen. Wow - dat we dit talent in Nederland hebben, hoeven we niet uitsluitend voor Venlo te bewaren! Ook op ‘Forever Young’, met een knipoog naar Kings of Leon door de aanhoudende gitaarriffs, doet niets af aan de potentie van deze band. Welbeschouwd een waardige afsluiter van de gehele opnamesessie.
Het komt maar zelden voor dat een compilatie zo kan boeien. Dit is een uitstekend album met vier verschillend klinkende bands, die stuk voor stuk het beste uit zichzelf weten te halen. Dankzij Wessel Oltheten, die de opnames van producer Wouter Budé en Olaf Skoreng van de Moon Music Studios mixte, klinken zij allen overtuigend. Het artwork van het album mag er ook zijn: de kartonnen hoes met daarop de stickers van de bands, geeft de luisteraar het gevoel eigenaar te zijn van een exclusieve bootleg. Subliem!
Gabriel Garzón-Montano - AgüitaDe hoes van Agüita trekt gelijk de aandacht. Op de voorkant van het nieuwe...
Molchat Doma - Monument Molchat Doma uit Wit-Rusland is zo lekker normaal gebleven. Het afgelopen...