2007-07-18
De hoogtijdagen van het sinds 1988 opererende Buffalo Tom liggen al ver achter ons. In de periode 1992–1995 scoorde de band hits met ‘Taillights Fade’, ‘I’m Allowed’ en ‘Summer’; respectievelijk afkomstig van de artistiek en commercieel succesvolle albums Let Me Come Over (1992), Big Red Letter Day (1993) en Sleepy Eyed (1995). Na het in 1998 verschenen Smitten werd het akelig stil rond het uit Boston afkomstige trio. Gitarist/zanger Bill Janovitz bracht wel een aantal solo-albums uit waardoor het er alle schijn van had dat Buffalo Tom een stille dood was gestorven. Maar negen jaar na Smitten is er nu nieuweling Three Easy Pieces; een plaat die al die jaren van stilte in een keer goedmaakt. Net als vroeger houdt ook het nieuwe wapenfeit van Buffalo Tom, dat naast Bill Janovitz nog altijd bestaat uit bassist/zanger Chris Colbourn en drummer Tom Maginnis, het midden tussen een cleane Amerikaanse middle-of-the-road-plaat en een groezelig indierock-album; toegankelijk genoeg om liefhebbers van bijvoorbeeld Counting Crows, R.E.M. en Bruce Springsteen te bezweren, maar ook met best wat rauwe stekels om fans van onder meer Sebadoh en Dinosaur Jr. te bekoren.
De meeslepende, melancholische en breekbare songs ‘You’ll Never Catch Him’, ‘Lost Downtown’, ‘Hearts Of Palm’ en ‘Thrown’ zijn instant Buffalo Tom klassiekers en de door deze rustpunten heen geweven catchy up-tempo en mid-tempo songs ‘Bottom Of The Rain’, ‘Renovating’, ‘Good Girl’, ‘September Shirt’ en ‘CC And Callas’ zijn eveneens kwalitatief hoogstaand en geven het album als geheel een prettige afwisseling in sfeer mee. Met de halverwege het album door Colbourn gezongen bezwerende pianoballade ‘Pendleton’ slaan de heren een muzikaal wat afwijkende weg in. Het is even wennen, maar het is er zeker niet minder om.
Het album opent met de twee minst geslaagde nummers: De meeslepende opener ‘Bad Phone Call’ en de rockende titeltrack ‘Three Easy Pieces’ zijn, met name door de soms wat wringende vocale prestatie van Colbourn, van een iets mindere orde dan het vervolg van het album, maar zeker niet slecht. Verderop heeft het door Janovitz gezongen best aardige dronkemanslied ‘Gravity’ nog te lijden onder een vals fluit-arrangement, maar over de gehele linie levert Buffalo Tom een zeer puike prestatie af en wordt Three Easy Pieces bij iedere luisterbeurt alleen maar beter. “Where’d they go; where are all those golden years?”, vraagt Janovitz zich tijdens ‘Bottom Of The Rain’ hardop af. Afgaande op de kwaliteit van Three Easy Pieces zijn die voor Buffalo Tom zojuist weer aangebroken.
Bad Religion - New Maps of Hell New Maps Of Hell is alweer het veertiende album van Bad Religion . De...
Spoiler NYC - Grease Fire in Hell´s Kitchen Bassist Alan Robert, voormalig bandlid van Life of Agony, begint in 2006 een...