2021-04-28
Dood gaan we allemaal, maar als het dan toch moet gebeuren, dan maar met behulp van een stukje goede muziek. Dat moet ongeveer de strekking zijn van de boodschap die The Pretty Reckless uitdraagt op haar vierde album Death By Rock And Roll. Of we die boodschap van Taylor Momsen en haar mannen nou echt zo letterlijk moeten nemen is de vraag, maar dit soort titels bekken lekker bij het soort spierballenrock waar de band uit New York zich al sinds 2009 op uitleeft. Helemaal uit de lucht vallen komt de albumtitel nou ook weer niet; in de periode voorafgaand aan het album overleed Kato Khandwala, producer en goede vriend, bij een ongeluk terwijl in het jaar hieraan voorafgaand de band op tour was met Soundgarden en moest meemaken dat Chris Cornell zich van het leven beroofde na een show in Detroit. De shows weden afgelast en The Pretty Reckless belandde na al deze ellende in een flink wak. Gelukkig herpakte de band zich en begon weer muziek te maken, en bemachtigde ook nog een deal met een groot label.
Als Momsen al gelijk begint met de zin ”On my tombstone when i go just put: Death by rock and roll” is de toon gezet. Het is een stormachtig begin van een album dat ook flink wat rustpuntjes kent en dat natuurlijk voornamelijk gebouwd is rond de zwoel-hese stem van Momsen, maar waar ook de gitaar van Ben Philips voor veel luisterplezier zorgt.
Als eerbetoon aan Soundgarden doen op het gedragen ‘Only Love Can Save Me Now’ Matt Cameron en Kim Thayil van Soundgarden mee. Het is gelijk al een eerste hoogtepunt. Het zorgt er ook voor dat het grunge sfeertje van die song ook in andere tracks enigszins terugkeert, alsof we weer vijfentwintig jaar terug in de tijd gaan. Vooral ‘And So It Went’ doet aan die tijd denken en niet in het minst omdat gitarist Tom Morello (Rage Against the Machine, Audioslave) hierop meedoet.
Omdat The Pretty Reckless op haar vorige platen heeft bewezen goed uit de voeten te kunnen met slepende tracks en semiballads vinden we daarvan nu ook op Death By Rock And Roll een aantal, waarvan het emotionele ‘25’ en ‘Got So High’ er wel met kop en schouders boven uitsteken. De meer akoestisch getinte track ‘Standing At The Wall’ en het countyrockliedje ‘Harley Darling’ maken iets minder indruk, maar liggen goed in het gehoor. Het vrij rustige ‘Rock And Roll Heaven’ is een bloemlezing van Momsen over hoe haar liefde voor muziek is ontstaan.
Al vier albums lang presteert The Pretty Reckless op behoorlijk hoog niveau, maar de ontstaansgeschiedenis van het album heeft de band nu echt vleugels gegeven. Death By Rock And Roll is het beste wat de band tot nu toe heeft gemaakt en toont aan wat het viertal in haar mars heeft. De hormoon opjagende albumhoes waarop de sexy Taylor Momsen naakt op een grafsteen ligt maakt het plaatje prettig af.
Brijean - FeelingsNederland is eigenlijk veel te koud voor de muziek van Brijean . Al bij de...
Chantal Acda - Saturday Moon De groep fans van Chantal Acda is bescheiden van omvang, maar bestaat wel...