2021-05-01
Nederland is eigenlijk veel te koud voor de muziek van Brijean. Al bij de eerste noten van het tweede album van het duo uit Oakland, California, verlang je naar zwoel en loom zomerweer. Als je je ogen dicht doet, waan je jezelf in de jaren zeventig, nabij een zwembad met een Piña Colada in de hand. Het verwondert dan ook niet dat de inspiratie voor Feelings voortkomt uit de jazz, latin en soulmuziek die Brijean Murphy tijdens haar jeugd hoorde. Op dit album neemt zij zowel de zang als percussie voor haar rekening; de liefde hiervoor is ongetwijfeld ingegeven door haar vader, de drummer en engineer Patrick Murphy.Na enige omzwervingen als DJ en sessiemuzikant voor bands als Poolside, Toro Y Moi en U.S. Girls, begon zij in 2018 met multi-instrumentalist en producer Doug Stuart eigen geschreven nummers op te nemen. Stuart had al enige krediet opgebouwd in de jazz en popmuziekwereld door samen te werken met Bells Atlas, Meernaa, and Luke Temple. Hun eerste opnames resulteerden in het mini-album Walkie Talkie [2019], waarna allerlei deuren open gingen. Zo ontmoetten zij ook Chaz Bear, Tony Peppers en Hamir Atwal, die hun liefde voor jaren zeventig funk, psychedelische Latin soul en jaren negentig met hen deelde.
De urenlange muzikale sessies die volgden leidden uiteindelijk naar deze opvolger. Dat het harde werken loont, laat zich beluisteren. Murphy klinkt zelfverzekerder, haar gevoel voor ritme is nog beter en ook het tekstschrijven gaat haar prima af. Niet dat dit album zich daar nu voor leent, maar het zijn wel die kleine, subtiele toevoegingen die je als luisteraar meeneemt. Op ‘Day Dreaming’ verleidt ze ons met “Do you need what I need too? Do you feel what I feel too?” en dat zet de zwoele toon voor de rest van het album.
‘Wifi Beach’ is een ander sterk nummer, waarbij zij onder een discoritme met strakke congas en subtiele synthesizer ons in korte zinnen toezingt: “I want to be / Deep in love / I want to be / Say you love me too / I want to be / Honey.” Zoals het hier geschreven staat stelt het niet veel voor, maar bij het beluisteren weet zij deze korte zinnen juist heel mooi te accentueren tot een groots effect. Datzelfde gebeurt ook enigszins bij ‘Ocean’ en klinkt zij hier wat meer als een eigentijdse Astrud Gilberto.
Het subtiele instrumentale ‘Chester’, met een langzame maar zekere versnelling brengt ons naar het opzwepende ‘Hey Boy’. De baslijn, de combinatie van drums en percussie die samen gaat met haar gelaagde zang maken dit het beste nummer op het album. Zoals zij zelf zingt: “Hey, that feels good/it must be right. When the vibe it hits so nice.” Als deze tekst al heel goed het album samenvat, dan is “Take my time, with a walk. See a lot/ feel so moody. Might be moody, feeling new things” op ‘Moody’ de terechte afsluiter.
Laat die hete zomer maar komen! De heerlijke muziek van Brijean brengt je dan als vanzelf in de juiste stemming. Tijd om alvast wat cocktailrecepten op te zoeken.
Tindersticks - DistractionsDe sfeer van Distractions , het dertiende studioalbum van Tindersticks , is...
The Pretty Reckless - Death By Rock And Roll Dood gaan we allemaal, maar als het dan toch moet gebeuren, dan maar met...