RECENSIE: Bell Orchestre - House Music

BO
recensie cijfer 2021-05-24 Hang een royaal huis in het rustieke Vermont vol met opnameapparatuur. Sluit zes muzikanten twee weken lang op met niet veel meer dan hun instrumenten, en dit kan zo maar het resultaat zijn; een album vol spontane en toevallige muziek, die democratisch tot stand is gekomen. Het sextet Bell Orchestre beschrijft hun nieuwe album House Music – en dat is dus letterlijk huismuziek – als ”our immersive ecosystem of an album”. Andere mensen noemen dit simpelweg jazz.

Bell Orchestre werd in 2019 wakker uit een winterslaap van tien jaar. Na een korte tour en de belofte van meer in 2020, brak de pandemie uit en wijzigden de plannen. Afgelopen herfst kondigde Bell Orchestre de release van het derde album aan. Hun eerste bij het Erased Tapes label. Door artiesten als Nils Frahm en Penguin Cafe heeft die club ruime ervaring met de mix van elektronica en traditionele vormen van muziek zoals neoklassiek.

Alsof het een tik met een stemvork is, trapt Richard Reed Parry met het inzetten van een harmonische loop de flinke jamsessie af. Vanaf dat moment wordt het pad grotendeels aan het toeval overgelaten. Uit de anderhalf uur durende opname is uiteindelijk 45 minuten muziek gedestilleerd, met minimale toevoegingen achteraf. Sarah Neufeld’s viool en Parry’s contrabas zorgen afwisselend voor de sfeer en het analoge karakter, terwijl de drum en elektronica subtiel het tempo bepalen. Wat opvalt, is dat er geen overheersende melodie is. Ritme en minimalistische herhaling bepalen de structuur. Het stuk voelt daardoor als een aaneengeregen verzameling van muzikale invallen, sommige interessanter dan andere. De naadloos op elkaar aansluitende onderdelen staan als aparte nummers te boek, maar het is moeilijk om die met hun titel in verband te brengen.

House Music is echt een album voor de liefhebbers van electro-jazz. En natuurlijk voor de die-hard fans van het werk van de kernleden van Arcade Fire. Als dat niet je ding is, dan kun je misschien het experiment en de kwaliteit van de opnames nog waarderen. Voor het ongetrainde oor is het echter een mengelmoes van instrumenten en thema’s waardoor je de aandacht moeilijk kunt vasthouden, maar die zeker niet stoort onder het doen van andere klusjes.
Recensent:Dave Stam Artiest:Bell Orchestre Label:Erased Tapes Records / Konkurrent
Cover Claud - Super Monster

Claud - Super MonsterHet is een eer als jouw debuut het eerste is wat het nieuwe platenlabel...

Cover Tindersticks - Distractions

Tindersticks - Distractions De sfeer van Distractions , het dertiende studioalbum van Tindersticks , is...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT