2021-05-26
In 2012 schoten de Schotten van Django Django gelijk vol in de roos. Met ‘Default’ werd een ware festivalhit de wereld in geslingerd. Dit heeft de band zowel voor- als nadelen opgeleverd. Je hebt jezelf natuurlijk in één klap op de kaart gezet, maar zie dit denderende debuut nog maar eens te overtreffen. Het is iets dat de band al twee albums probeerde, maar wat volgens de critici nog niet gelukt is. Maar, de derde keer is scheepsrecht, toch? Of toch niet?De plaat Glowing In The Dark was eigenlijk in 2019 al afgerond, maar de release werd uitgesteld vanwege corona. Nu die hele pandemie niet zo snel overwaait als gedacht, besloot de band om hun vierde album toch aan de wereld te laten horen, zonder dat dit op festivals kon, de plek waar Django Django toch nog altijd het beste tot zijn recht komt. En om maar gelijk met de deur in huis te vallen, dit is dan ook iets waar je wat betreft dit vierde album tegenaan botst als luisteraar. De mannen maken prima muziek, maar de kans is vrij groot dat je deze net even iets meer waardeert op een veld, in de menigte, terwijl het zonnetje op je hoofd schijnt en je een biertje in je hand hebt.
‘Spirals’ opent het album met een fijne, goed opgebouwde energie die er voor zou kunnen zorgen dat Django Django het ver gaat schoppen deze keer. En toch lijkt het aan iets te mankeren waar op het eerste gehoor de vinger moeilijk op te leggen is. Op sommige nummers zit het tekstueel niet helemaal fijn in elkaar, of wringt het muzikaal, en dan is er de titeltrack van Glowing In The Dark die zowel muzikaal als tekstueel uit de bocht schiet. Een gewaagde keuze om je album naar deze uitschieter te vernoemen, de track waarop niets van het surfrock gevoel te horen is, terwijl dit juist zo prominent aanwezig is op de rest van het album.
Wat het geval lijkt te zijn op dit album, is dat ieder nummer op zichzelf staat. Om de tracks tot hun recht te laten komen, moeten ze individueel beluisterd worden. Samen op een album lijken ze al gauw te verdwijnen onder het label ‘allegaartje’, en dat is zonde. ‘Right The Wrongs’ laat je het beeld van galopperende paarden en lasso’s horen, terwijl op ‘Free From Gravity’ juist weinig inspiratie klinkt. En dan is er ook nog een track zoals ‘Hold Fast’ die een hypnotiserende werking lijkt te hebben door een dromerig synthloopje. Op Glowing In The Dark laat Django Django horen van best veel markten thuis te zijn, zonder dit verder uit te diepen. En laat dat nu juist hetgeen zijn waar het op dit album aan ontbreekt. Een vleugje van dit en dat klinkt helaas niet volledig overtuigend, en dat terwijl de mannen met hun debuut hebben bewezen het echt wel in huis te hebben.
Marble Waves - Marble WavesHet zijn vaak de kleine dingen die het hem doen, zo ook met de EP van Marble...
Aiala - 2021: An Earth Oddity Aiala , afkomstig uit het zonnige Spanje, brengt haar tweede plaat genaamd...