2021-06-22
Aan de muzikale carrière van Charles Bradley, Sharon Jones en Amy Winehouse is natuurlijk veel te snel een vroegtijdig einde gekomen. Binnen een zeer korte periode werden de soul en funk op een weergaloze wijze nieuw leven ingeblazen en naar het volgende millennium getild. Een geweldig team van de allerbeste muzikanten slaagden er in om samen met een topproducer de artiesten boven zichzelf te doen uitstijgen. Inmiddels heeft iedereen wel eens gehoord van The Dap-Kings, Budos Band of The Expressions. De bandleden van die waanzinnige begeleidingsbands zullen voor altijd genoegen moeten nemen met een plekje in een betrekkelijke anonimiteit, het lot van vrijwel iedere hired gun of side-kick. Leon Michels heeft zich daar nooit veel van aangetrokken. Er ontbrak hem simpelweg de tijd om daar eens rustig bij stil te staan. Niet alleen met Sharon Jones werd menige concertzaal in vuur en vlam gezet, ook bij de Wu-Tang Clan, Lee Fields en zelfs The Black Keys vielen de klanken van de bariton-saxofonist waar te nemen. Hij is dan ondertussen met een compagnon een eigen platenlabel gestart, maar wordt tussen alle bedrijven door ook nog via Dan Auerbach voorgesteld aan Lana Del Rey en Dr. John, die maar wat graag gebruik blijken te willen maken van zijn muzikale dienstverlening. Voor productionele klussen wordt eveneens regelmatig een beroep op hem gedaan, maar de omvangrijke tournees en vele uren in de studio als ingehuurde muzikant belemmeren hem dikwijls om daarnaast als bandleider van zijn El Michels Affair uitgebreid aan de weg te timmeren. Niet vreemd dus dat het dit jaar uitgebrachte Yeti Season pas het derde album met zelfgeschreven materiaal is in ruim vijftien jaar. Het moet een dringende behoefte zijn geweest voor Michels om zich met gelijkgestemden te kunnen uitleven in een wereld waarin soul, funk en wereldse geluiden van een psychedelische sfeer worden voorzien. Hij bewijst als muzikale regisseur uitstekend zijn Affair te kunnen leiden en dat is een allesbehalve eenvoudige klus. Het orkest bestaat uit veel en zeer diverse muzikanten die geen moment onbenut laten om creatief uit te waaieren en mee te liften tijdens de wereldreis waarvan het reisverslag onlangs is uitgebracht.Nog steeds staat de band met één been in het verleden en ligt de nadruk op analoog musiceren. De neo-soul staat ook hier centraal en wederom wordt de luisteraar een geluidscollage voorgeschoteld die heel goed in een film van pas zou kunnen komen. Rustig achterover leunen bij deze denkbeeldige voorstelling is er niet bij want daarvoor gebeurt er veel te veel. Zo zijn er swingende Afrikaanse beats en knallende Mexicaanse trompetten die de nodige energie losmaken. De Oosterse inbreng is verzorgd door een Hindi-zangeres die een Turks georiënteerde sfeer brengt en dat combineert met opzwepende Bollywood-elementen. Piya Malik is in vier van de elf tracks te horen, waarin zij met haar expressieve vocale stemgeluid steeds weer andere vibes weet te creëren. Zo is daar het uitgelaten ‘Unathi’ met allerlei inventieve tempowisselingen of ‘Murkit Gem’ waarin de band op een strakke beat leunt, veel meer rechttoe rechtaan te werk gaat, maar waar Malik heerlijk speels haar ding kan doen.
De vocale bijdragen worden in de instrumentale stukken geen moment gemist, al is de samenwerking met The Shacks, uiteraard afkomstig van hetzelfde label, in ‘Sha Na Na’ wel weer leuk voor de afwisseling. Liefhebbers van jaren zeventig folk zullen heerlijk gaan op ‘Perfect Harmony’ en het relaxerende zweeftapijt kan uit de kast worden gehaald voor ‘Fazed Out’, maar echt heel avontuurlijk wordt het nergens meer. De magie van El Michels Affair lijkt zo langzamerhand uitgewerkt te zijn. Dat wordt dus oppassen met bands als Altin Gün in de slipstream.
Grandbrothers - All The Unknown “No pianos were harmed during the process” vermeldt de binnenhoes van het...
Roosevelt - Polydans De Duitse Marius Lauber is een one-man-band, Roosevelt . In de huidige...