2021-05-12
“No pianos were harmed during the process” vermeldt de binnenhoes van het derde album van Grandbrothers. Hoewel dit als een grapje mag worden opgevat, is direct duidelijk wat de luisteraar voorgeschoteld krijgt: pianogeweld. Laat daar ook geen twijfel over bestaan. Er wordt veel en repetitief op piano’s gespeeld, waarbij elektronische effecten de overige instrumentatie verzorgen. Dit klinkt niet als bijster origineel, ware het niet dat het systeem wat het duo hanteert dat wel degelijk is. De Turks-Duitse jazzpianist Erol Sarp ontmoette de Zwitserse engineer/producer Lukas Vogel in 2007 tijdens hun studie aan het Instituut van Muziek en Media in Düsseldorf. Hier ontwikkelden zij software om zowel (extra aangebrachte) elektromechanische hamers de snaren van de piano aan te laten slaan, als om deze klanken live te sampelen. Deze ingenieuze techniek vormde de basis voor hun eerste twee albums, Dilation [2015] en Open [2017]. Toen hadden ze zich als doel gesteld om zoveel mogelijk uit een grand piano te halen. Op All The Unknown gaan ze een stapje verder en laten zij dat principe los. Anders gezegd: de elektronische kant krijgt hier de overhand.
Veelvuldig worden er meerdere pianostukken over elkaar heen gelegd om een nieuw geluid te produceren. Op de rustige composities, zoals ‘Four Rivers’ en ‘Shorelines’ werkt dit goed en is de balans tussen de klassieke piano en elektronica letterlijk vloeiend te noemen. Dat de combinatie niet altijd goed werkt, komt nadrukkelijk naar voren in de interlude ‘The Goat Paradox’. Dit klinkt te gekunsteld en gaat bijna zijn doel - om twee verschillende nummers aan elkaar te breien – voorbij.
Het overgrote gedeelte van het album kenmerkt zich door repetitieve aanslagen op de piano, waardoor je je als luisteraar afvraagt wat nu het verschil is tussen composities als ‘Organism’ en ‘All The Unknown’. Het truukje lijkt hetzelfde en is al veelvuldig gedaan door andere artiesten die klassieke pianoklanken koppelen aan elektronica. Sporadisch worden nieuwe grenzen opgezocht, zoals het filmische ‘Auberge’. Het stemmige ‘Mourning Express’ sluit het album af, waarna je je afvraagt of je echt iets bijzonders hebt gehoord.
All The Unknown biedt de ideale muziek voor eigengemaakte (drone)filmpjes of om thuis bij te werken. Het schiet nergens uit de bocht en treedt niet op de voorgrond. Innovatieve technieken worden altijd toegejuicht, maar als het muzikaal weinig oplevert moet je je als artiest afvragen waar je het voor doet. Hier rijst eerder de vraag: is de rol van de grand piano in de moderne muziek uitgespeeld?
Steven Wilson - The Future BitesNa het uitkomen van To The Bone uit 2017 waren de discussies niet van de...
El Michels Affair - Yeti Season Aan de muzikale carrière van Charles Bradley, Sharon Jones en Amy Winehouse...