Het album opent in ieder geval origineel met een hartelijk ontvangst, waarbij de gastheer het publiek in het Engels welkom heet. Diezelfde gastheer weet met stukjes over Hydra, de Yum Kippoer-oorlog, New York, Los Angeles en Mount Baldy niet alleen te vermaken, maar zorgt er tegelijkertijd voor dat de muziek in het juiste tijdsbeeld geplaatst wordt.
De kracht van dit gezelschap is de brede variatie in zangers. Waar op ‘Dance Me To The End Of Love’ er iets te hard geprobeerd is de stem van Cohen te imiteren, wordt dit op ‘Tonight Will Be Fine’ door een andere zanger meteen losgelaten. Dat werkt bijzonder goed en houdt het eigentijds, al is de levensliedvertolking van ‘Anthem’ iets teveel van het goede. Het duet op ‘Hey, That’s No Way To Say Goodbye’ is dan weer prachtig gevonden. ‘Lover, Lover, Lover’ lijkt in eerste instantie geënt op Cohen’s eigen liveregistratie op Field Commander Cohen: Tour Of 1979. Dat biedt de band de ultieme gelegenheid om uit te pakken, maar helaas benutten ze die kans niet.
Je hoort dat dit gezelschap zijn huiswerk goed gedaan heeft. Er zijn verschillende eerdere coverversies beluisterd en daarnaast wordt er geprobeerd iets eigenzinnigs te doen. Vooral het duet ‘Chelsea Hotel #2’ (al had vanwege de tekst de mannelijke en vrouwelijke zangstukken beter omgedraaid kunnen worden) en ‘If It Be Your Will’ zijn zeer de moeite waard. De uitvoering van ‘Tower Of Song’ zal de fanbase verdelen, maar het heeft in ieder geval iets eigens. Sommige interpretaties slaan echter de plank mis, met name ‘I’m Your Man’ en The Future’ mist de ironische intonatie van de meester.
Het blijkt altijd een opgave om een icoon als Cohen gestalte te geven. Dat geldt ook voor deze registratie. Het is moeilijk, zo niet onmogelijk om de versies van ‘Hallelujah’ door zowel Jeff Buckley als Rufus Wainwright te doen vergeten. Dat lukt hen ook hier niet. Desalniettemin zal het voor menig theaterbezoeker een mooie avond geweest zijn, waar Vast Countenance het zichzelf niet makkelijk heeft gemaakt. Sterker nog: ze mogen met trots terugkijken op een aantal prachtige toevoegingen aan het immer uitdijende arsenaal van Cohen-covers.
Bonny Vida - Qué Bonito EsMet een combinatie van Ierse en Spaanse muziek is de band Bonny Vida , vrij...
Steven Wilson - The Future Bites Na het uitkomen van To The Bone uit 2017 waren de discussies niet van de...