2007-07-19
Het is even wennen, dit elfde album van Luka Bloom. Waar zijn albums normaal gesproken draaien om de combinatie van zijn stem en zijn uitgesproken gitaarspel, is dat op Tribe andere koek. Op dit album draait het namelijk om sfeer. Tuurlijk, het album is onmiskenbaar Luka Bloom, maar toch is dit een heel ander verhaal. Persoonlijk was ik altijd erg gecharmeerd van bevlogen songs als ‘Mary watches everything’. Op dit album zijn zulke songs echter in de verste verte niet te vinden. Tribe gedijt namelijk het beste bij een zwoele avondzon, met de voetjes op de rand van je balkon en een glas wijn binnen handbereik. Songs als ‘I am a river’, ‘Out there’, ‘Peace rains’ en het instrumentale ‘Early morning’ vormen dan de perfecte soundtrack.
Eenvormigheid ligt wel een beetje op de loer. De meeste songs kabbelen een beetje voort, en ritmisch gebeurt er niet zoveel spannends. Een hypnotiserende song als ‘Change’ weet de aandacht echter meer dan vast te houden. En zo bevat dit album nog een aantal songs, die pas na meerdere luisterbeurten hun geheimen prijsgeven. Zo weet Luka Bloom weer mooie, politiek getinte, beelden op te roepen in ‘Tribe’ en ‘Lebanon’. En in ‘Homeless’ draagt hij een mooi verhaal voor waarin hij een vergelijking trekt tussen een dakloze en zichzelf met als uitgangspunt hun bijdrage aan een beter milieu.
Ik geef toe: mijn voorkeur gaat nog altijd uit naar de meer gedreven Luka Bloom, maar met Tribe voegt hij wel een interessant album toe aan zijn oeuvre.
New Years Day - My DearEen promopraatje is altijd handig om bij een cd te krijgen. Toegegeven, vaak...
Air Traffic - Fractured Life Je wordt uitgeroepen tot ‘hottest’ band in Engeland, mag je debuutalbum...