Niels Voskuil en Frans Vollink hebben hun best gedaan om van de muzikale fragmenten, die op verschillende data en locaties zijn opgenomen, een coherent album te maken. Dat het betere knip-en-plakwerk taai moet zijn geweest, laat zich af en toe beluisteren. Om te zeggen dat het gekunsteld overkomt, gaat wat ver, maar je kunt je voorstellen dat ‘The Search’ niet in een sessie is opgenomen. Daarnaast moest Oosterwijk het doen met een compact raamwerk om haar teksten in kwijt te kunnen. Los van het feit dat het meerdere luisterbeurten vergt om te wennen aan het stemgeluid van Saflou, is niet alles even goed te verstaan. Het moge duidelijk zijn dat de muziek leidend is.
En dat blijkt: het dreigende van opener ‘Strength’ met de opvallende driestemmige zang waar even alles bij elkaar komt, toont het potentieel van de band. Na het sterke begin vallen ‘The Search’ en ‘Sun For Life’ wat tegen en duurt ‘Hope’ simpelweg te lang om te blijven boeien. Het is dan aan titelnummer ‘No Air’ om weer de aandacht op te eisen en dat lukt. Het nummer laat zich, door de prachtige combinatie van piano en akoestische gitaar, in eerste instantie beluisteren als een ballade. Niet gek veel later ontploft het als een bombastisch spektakel. De excellerende Oosterwijk laat haar jazzinvloed gelden door met de keyboard mee te scatten. Het beste is voor het einde bewaard: zowel ‘Mind’s Eye’ als ‘How It Ends’ zitten prima in elkaar en zal elke progrockfan een plezier doen.
Perfect Storm levert een debuut af, wat niet direct de huiskamer binnen raast en zeker niet perfect is. Als deze samenstelling gehandhaafd blijft, is het aan te bevelen om gezamenlijk de studio in te gaan om zo de composities de juiste gelaagdheid te geven. Nu is het aan het studioteam geweest om er een voldoende klinkend product van te maken en dat is ternauwernood gelukt.
The Woods - Hurricane The Woods is een bluesrockband uit Groningen die voortkomt uit de band...
Wheel (NL) - Resident Human Voor fans van Tool die niet kunnen wachten op hun volgende album, biedt de...