The Vices bestaat uit Floris van Luijtelaar (zang en gitaar), Simon Bleeker (basgitaar), Mathijs Louwsma (drums, percussie, piano) en Jonathan Kruizenga (gitaar, zang en keyboards). De plaat werd geproduceerd door Roel Blommers en de band zelf.
De plaat opent met titelsong ‘Looking For Faces’, een onstuimig Britpop nummer in de stijl van Blur en Arctic Monkeys. Op ‘Before Your Birth’ wordt wat gas teruggenomen. ‘In And Out’ is een wat dreinerig popdeuntje.
In ‘Good Morning City, Now Let Me Sleep…’ weet The Vices pop, rock en reggae op een aardige manier te combineren. En het met een akoestische gitaar begeleidde ‘Just Like You’ (”I wouldn’t burn myself again, try my best tot be your friend”) vormt een stemmige afsluiter van kant A.
Kant B opent met ‘Trouble’. Dit is een minder geslaagd nummer. Een met percussie en Santana-achtig gitaargeluid aangeklede, variatie op Jonathan Richman’s ‘Egyptian Reggae’. Ook de reggae op ‘Boy’ voelt door de keyboardpartijen wat goedkoop aan.
‘Between The Bars’ is een verrassende cover van Elliott Smith, een breekbaar nummer dat ook al eens smaakvol werd gecoverd door Agnes Obel. Maar bij ‘The Neighbour Is A Bitch’ verliest de band het nodige krediet. Dit niemendalletje van Jason Mraz-achtige proporties (”La, la, la, la, la, la, la, la, la………..”) had The Vices beter achterwege kunnen laten. Op afsluiter ‘All That I Know’ weet de band zich enigszins te revancheren.
Looking For Faces kent een paar aardige momenten, maar de plaat helemaal uitzitten valt zwaar. Door de wirwar aan stijlen neemt de band het risico dat de luisteraar afhaakt. Maar treuren is niet nodig, want het album valt prima in de smaak bij de jeugd des huizes. En zolang dat lukt, heeft The Vices goud in handen!
Black Djangos - Black Djangos Black Djangos is een trio bestaande uit zanger/gitarist Robert Den Hartigh...
Otzeki - Now Is A Long Time Now Is a Long Time had zo maar een truism van de conceptuele artiest...