2021-05-23
Verlies je je wilde haren als je gaat trouwen en een kind krijgt? Dat is de vraag die Hannah Joy (zang, gitaar, piano) en Tim Fitz (basgitaar) - twee derde van Middle Kids -, aan hun fans stellen op Today We're The Greatest. Dit is de opvolger van het goed ontvangen debuutalbum Lost Friends [2019], dat in hun thuisland Australië als album van het jaar werd gekozen. Na meerdere luisterbeurten wordt al snel duidelijk dat hun tweede album een gevarieerder geluid brengt. Joy, die de teksten voor haar rekening nam, schreef de nummers gedurende haar zwangerschap. Dat leidde tot meerdere overpeinzingen, zoals bijvoorbeeld haar neiging tot alcoholverslaving op ‘Questions’ (“How am I supposed to know you, when you’re drunk all the time”). Het zorgt ook voor de nodige emotionele overwegingen, zoals op ‘Run With You’ (“Show me around/let me see what you have found”). Hierbij nam zij de opname van de echo van hun ongeboren zoon als achtergrondritme. Het nummer illustreert zowel de onzekerheid als de blijdschap van wat haar te wachten staat. Het album bevat veel van dit soort nummers, waarbij halverwege het tempo omlaag wordt gebracht en een goede kop en staart teniet wordt gedaan.
Dat vat het album ook goed samen, dat sterk opent en afsluit. Het rauwe ‘Cellophane (Brain)’ en gitaargedreven dansnummer, ‘R U 4 Me’ volgen het intieme ‘Bad Neighbours’ prachtig op. Zij zorgen beiden voor een verkwikkend bad na deze opener over een opgelopen jeugdtrauma (“hope is an underrated word” ). Hierna zakt het compleet in, met ‘Summer Hill’ als dieptepunt. Als je de tekstregel "I know you’re tough, but I see you giving up” zo overduidelijk laat klinken als “I got soul, but I am not a soldier” van ‘All These Things That I’ve Done’ door the Killers, dan laat je een gebrek aan creativiteit horen.
Het is dankzij de samenwerking met Martin Doherty (Chvrches) dat op ‘I Don’t Care’ de vaart er weer inkomt. Drummer Harry Day heeft er dan even op moeten wachten, maar hier kan hij zijn energie kwijt. Beide laatste nummers maken het album de aanschaf ervan meer dan waard. ‘Stacking Chairs’ met de dubbelzinnige tekst (“I didn’t know you then/I gave up everything/You better hold my hand/there is no map for this”) is het beste wat het trio hier laat horen. Afsluiter en titeltrack ‘Today We're The Greatest’ gaat met “Someday we’ll be gone/But today we’re the greatest/Even though we feel so small” menig concertzaal in vervoering brengen.
Het tweede album van Middle Kids klinkt volwassener, waarbij het timide karakter van het tussenstuk ervoor zorgt dat het als geheel onderdoet voor hun debuut. Hierdoor realiseer je je des te meer dat eeuwig jong niet bestaat. Daar is niets mis mee, al hoef je dat niet zo overduidelijk te laten horen.
Black Honey - Written & DirectedMet een dromerige maar met een onweerstaanbare sexy blik in haar ogen stond...
Born Infected - Self Reflection Het duurde even voordat Self Reflection op de burelen van Festivalinfo...