Baest - Necro Sapiens Recensie op Podiuminfo

2021-04-16 Baest begint zo zoetjes aan een gevestigde naam te worden binnen het deathmetalnwereldje. Na een nog wat schuchter debuut gooide de Deense band op de tweede langspeler Venenum alle schroom van zich af met haar door en merg gaande deathmetal. Zwaar geïnspireerd door het onweerstaanbare kettingzaaggeluid - groot gemaakt door de bekende Zweedse deathmeta lpioniers - werd het beroemde HM-2 pedaal ten volste benut. Het maakte die plaat onweerstaanbaar en bracht de liefhebbers in vervoering, ook al omdat de vergelijkingen met Bloodbath niet van de lucht waren.

Op Necro Sapiens is Baest niet in de valkuil getrapt van het maken van een Venenum deel twee, maar heeft het nog wat meer compositorisch vernuft en zelfs wat subtiliteiten in haar muziek gebracht. Het maakt dat ook dit album van hoog niveau is. Het snelle werk wordt niet vergeten, maar op een heel natuurlijke manier afgewisseld met het midtemp en meer groovende werk. Het komt de luisterbaarheid zeer ten goede en de vele tempowisselingen en tegendraadse riffs maken dat het interessant blijft.

Grootste attractie van Baest is de goed verstaanbare en vooral brute grunt van Simon Olsen, die zeer regelmatig met Mikael Akerfeldt van Opeth (en natuurlijk Bloodbath) wordt vergeleken. Zo hoor je dus te grunten.

Dat ranzige gorigheid nog steeds de belangrijkste tekstuele inspiratiebron is, wordt al snel duidelijk uit titels als ‘Abattoir’, ‘Goregasm’, ‘Meathook Massacre’ en ‘Sea Of Vomit’. Het mooist in elkaar zit ‘Abattoir’, dat een heel erg dwingend gitaarloopje en tegendraadse ritmes mooi aan elkaar rijgt. Maar ook de melodieuze intro’s van vrij lange tracks als ‘Genesis’ en ‘Goregasm’ zijn ware smaakmakers binnen de brute muziek. Het toont aan dat Baest nog steeds verder groeit. Het toont ook aan dat het gitaristentandem Svend Karlsson en Lasse Revsbech steeds beter op elkaar ingespeeld raken en de ene na de andere fraaie riff en solo uit de met bloed doordrenkte mouwen schudden. Hetgeen heel mooi naar voren komt in het Morbid Angel-achtige ‘Towers Of Suffocation’. Het vrij snelle ‘Purification Through Mutilation’ verdient nog een vermelding vanwege de prachtige titel en dito ranzigheid. De ‘duikvlucht-gitaarsolo’ maakt het helemaal af. Bij afsluiter ‘Sea Of Vomit’ ga je, in weerwil tot de titel, zeker niet over je nek. Het is een mooi einde van dit fraaie schijfje.

Baest toont met Necro Sapiens aan dat het een blijvertje is. Sterker nog de vijf Denen zijn inmiddels tot de deathmetal top gaan behoren. Er zijn in het genre nog maar weinig bands die aan dit niveau gaan komen. Het verklaart, terecht, de sterk groeiende populariteit van Baest.

Recensent:Jan Didden Artiest:Baest Label:Century Media