2021-06-24
Doordat er vanwege de COVID-beperkingen simpelweg niet (legaal) gefeest mocht worden, stond het ‘raven’ (het dansen en feesten op een muzikale mix van met name electro, techno, trance en acid house) het afgelopen anderhalf jaar stil. Toen eerder dit jaar de autoriteiten besloten om geen vergunning te verlenen voor het ‘Awakenings’ festival, was voor de Delftse Parledoux de maat vol. Hij besloot om een eigen zoethoudertje uit te brengen. De EP Rave Odyssey mag dan ook gezien worden als zijn persoonlijke reactie op de tijdelijke, opgelegde, feeststilte. Het mini-album is bedoeld om zowel in de stemming te komen, als ook om direct te draaien op een rave party, wanneer het weer mogelijk is.De artiestennaam Parledoux staat voor een soortgelijke tegenstelling: het is een eigen interpretatie van het Franse woord voor ‘stilletjes praten’, terwijl zijn muziek juist een keihard volume vereist om tot een volledige ervaring te komen. Met Boys Noize, Phase Fatale en Gesaffelstein als inspiratie, streeft hij ernaar de juiste muziek te maken die bij zijn andere passie hoort; die van grauwe locaties. Getuige de zelf ontworpen albumhoes met een troosteloos vrijstaand kantoorpand.
Muzikaal gezien zoekt Parledoux eerst een sound, gebaseerd op bas of drums. Pas als hij iets gevonden heeft wat hem enthousiast maakt, werkt hij daar vanuit naar een loop toe om het vervolgens volledig te ontwikkelen tot een nummer. Hij gebruikt hiertoe een mono synth, acid machine en/of een drummachine. Deze opzet leidt niet tot hele complexe muziek, maar zorgt ervoor dat je al snel in de stemming komt om te gaan feesten.
Dat treft. ‘Rave Odyssey’ vertelt het verhaal over zijn ervaringen om naar een rave toe te gaan. Hier is ‘Richard’ een vriend, de grootste raver uit de buurt. ‘The Raver’ gaat over elke andere persoon die jou vergezelt of die je daar tegenkomt. ‘The Man With The Acid’ is degene die iedereen wil vinden om vrienden mee te worden en de noodzakelijke middelen van te verkrijgen. De vier nummers zitten strak in elkaar en hoewel zij allen op hetzelfde soort ritme gestoeld zijn, vervelen zij niet. Parledoux weet je betrokken te houden, mede doordat de nummers korter zijn dan je van tevoren zou denken.
Na het vorig jaar verschenen - en goed ontvangen - Clandestien komt Parledoux met een waardige opvolger. Hij heeft het tempo opgevoerd en de muziek is wat scherper en harder, waardoor hij de algemene muziekliefhebbers achter zich laat. Nu is aangekondigd dat de eendaagse evenementen doorgang kunnen vinden, zal het niet verbazen als zijn muziek de hedendaagse ‘Roaring Twenties’ inleidt. Fluister zacht, maar rave hard!
Noga Erez - KIDSHoewel Apple in 2017 een nummer van Noga Erez gebruikte om de eigen...
Marinero - Hella Love Bij het afsluiten van een hoofdstuk in je leven, hebben mensen vaak een...