De plaat start met ‘So Ready’ een popnummer dat meer hitparade gericht is dan al hun eerdere nummers. Daft Punk is gestopt en Goose wil graag hun plaats innemen met deze dance/pop/soultrack. De nieuwe, fraaie toon is gezet.
De plaat vervolgt met ‘Satellite’. De gitaar staat hier centraal en het nummer heeft ook een flink dansbaar tempo, waarbij je aan het gitaarwonder Santana gaat denken. Prima nummer! ‘Madhuvan’ is weer meer pop, wat uitmondt in jazzy gitaarloopjes. Het is een aardig, maar inwisselbaar nummer dat niet blijft hangen.
Goose wil eigenlijk te veel muzieksoorten kwijt op deze plaat. Dat komt met name tot uiting in het nummer ‘Dawn’. Een echt countrypub-nummer dat refereert aan de begintijd van The Waterboys. Fiddle gitaar klanken al om. Het is zo radicaal anders dat je bijna aan een persfout op deze CD gaat denken.
‘Spirit Of The Dark Horse’ doet bij de start denken aan Camel en dat is een prima referentie. Het benadrukt de symfonische kant van Goose en dit hoogtepunt mondt uit in typische yacht rockgitaarlicks met zeer fraaie vocalen. Fraaie Amerkaanse West Coast poprock!
‘7hunder’ is een instrumentaal nummer met piano en gitaaraccenten. Afsluiter ‘The Labyrinth’ is eveneens instrumental, waarbij de gitaar pingelend rustig voortkabbelt. Het is een beetje televisiefilm-achtige achtergrondmuziek.
Met Shenanigans Nite Club brengt Goose, gelet op de vele verschillende stijlen op één plaat, een prima album uit. Het is een mooie, lange mix van uitermate radiovriendelijke songs die lekker in een keer wegluisteren. Wat dat betreft is dit ook wel een logische keuze. Als je het publiek niet live kunt bereiken, dan maar aan de slag met het publiek bereiken via de radio, moeten de leden van Goose hebben gedacht.
Bertolf - Happy In HindsightSoms voelt het alsof je een song zelf had kunnen schrijven, als je tenminste...
Mudhoney - Every Good Boy Deserves Fudge: 30th Anniversary... Het promo-exemplaar op vinyl (1991, Glitterhouse) stond al in de platenkast....