2021-08-01
Altijd fijn als een oude held weer eens een dijk van een plaat uitbrengt. In het geval van Gruff Rhys mogen we zelfs spreken van een berg van een plaat. De Paektusan, een vulkaan op de grens tussen China en Noord-Korea, fungeert namelijk als hoofdthema en afbeelding op de hoes van zijn nieuwe langspeler. Seeking New Gods is een conceptalbum, met de kanttekening van de artiest zelf dat het meer nog dan dat een persoonlijke plaat betreft. Gelukkig voor hem laat de lp zich ook precies zo beluisteren.Opener en single ‘Mausoleum Of My Former Self’ is wat dat betreft meteen exemplarisch. Je kunt de titel opvatten als beeldspraak voor een vulkaan die dat vooral in naam nog is, de laatste uitbarsting van de vierduizend jaar oude Paektusan dateert uit 1903 en die was vrij kleinschalig. Toch vormt het ijzersterke nummer vooral een terugblik - met een sausje zelfspot - op de eerste dertig jaar van Rhys’ muzikale carrière. ”As the mausoleum of my former self / My songs displayed upon the shelves / Remember this one, it caused me grief / This little number upset the priest.”
Rhys maakte eerder al hele aardige soloplaten (zijn vorige album Babelsberg bijvoorbeeld en het inmiddels acht jaar oude American Interior), en Seeking New Gods is ook niet zijn eerste conceptalbum, maar het is wel zijn beste. Een overtuigende en verslavende popplaat waarvan je bij de eerste luisterbeurt al weet dat het een serieuze kandidaat voor je jaarlijstje zal worden. De negen liedjes zijn bovendien gevarieerd. Naast de onversneden ‘hit’ (Rhys is uiteraard geen Top 40-artiest) ‘Mausoleum Of My Former Self’ horen we onder meer het relatief rockende (Rhys is ook geen echte rocker) ‘Hiking In Lightning’ en het wat meer mellow ‘Can’t Carry On’. Daarnaast verdient ‘Loan Your Loneliness’, dat leunt op heerlijk een doorpompend shuffle-ritme, een speciale vermelding.
Seeking New Gods ademt bovenal de klasse van een gerijpt artiest die in grootse vorm steekt. Rhys’ stem heeft aan diepte en warmte gewonnen en de liedjes klinken los en vanzelfsprekend alsof ze zo uit de mouw zijn geschud. De onlangs vijftig jaar geworden Welshman heeft een flinke stap richting pure popmuziek gezet. Of hij hiermee definitief zijn vorm als soloartiest gevonden heeft, valt gezien zijn avontuurlijke en eigenzinnige inborst natuurlijk te betwijfelen (en om dezelfde reden misschien ook niet te hopen), maar dit album vormt een fraai begin voor de komende drie decennia van Rhys’ loopbaan. Moge deze muzikale vulkaan nog vele creatieve uitbarstingen beleven.
St. Vincent - Daddy`s HomeJe zal St. Vincent (de artiestennaam van Annie Clark) er niet op betrappen...
DJ Muggs - Dies Occidendum Bijna twintig miljoen albums verkocht DJ Muggs met zijn vrienden Sen Dog,...