2021-08-19
De Mexicaan Fernando Corona weet al sinds 1998, al dan niet gebruikmakend van verschillende aliassen (Oneironautics, Terrestre), boeiende elektronische muziek te maken. Het is onder zijn artiestennaam Murcof, dat hij sinds 2002 bekendheid geniet. In dat jaar bracht The Leaf label Martes uit, waarna dit platenlabel hem de vrijheid gaf om zijn eigen geluid te gaan ontwikkelen. Gaandeweg leidde dit tot The Versailles Sessions (2008), waar hij de donkere kant van de elektronische muziek ontdekte. Hierna nam Murcof een sabbatical, waar hij met andere artiesten samenwerkte om zijn liefde voor klassieke muziek te ontplooien. Het resulteerde in een dertienjarige breuk met het label wat metThe Alias Sessions weer hersteld wordt. Dit werk bestaat uit twee muziekstukken die elk ruim veertig minuten lang zijn. Beiden zijn geschreven voor de Braziliaanse choreograaf Guilherme Botelho, die met zijn Zwitserse dansensemble Alias deze op eigenzinnige wijze uitvoert. Murcof weet in beide composities industriële geluiden zo te gebruiken dat er een continue vloeiende beweging is. Het vereist rust en tijd om elk muziekstuk op waarde te schatten, waarbij aanbevolen wordt om deze in zijn geheel met een koptelefoon te beluisteren. Zo geniet je het meest van de verschillende overgangen, waarbij die van ‘Nocturnal Sunrise’ naar ‘Underwater Lament’ eruit springt.
‘Contre-Mondes’ behelst de eerste helft van het dubbelalbum en is het meest duistere. ‘Inner Hunt’ lijkt ons in eerste instantie rond te leiden in een transfomatorhuisje met zijn elektronische geknisper en geknars. Pas halverwege ‘Dandelion Heart’ worden we geconfronteerd met de eerste synthetische bastonen, die hard en langzaam binnenkomen. Het is uiteindelijk ‘Unboxing Utopia’ dat verschillende ritmes gebruikt om de ontluikende melodieën enige vorm te geven. Het cinematische tussenstuk ‘Between Thoughts’ en het krachtig gelaagde ‘Shadow Surfing’ zullen de objectieve muziekliefhebber het meeste aanspreken.
De tweede helft van het dubbelalbum, ‘Normal’, is een stuk toegankelijker. Toch blijft er een bepaalde unheimliche spanning hangen. Zo leidt de langzame opbouw van het openingsnummer, ‘Surface Wear’, tot een ietwat nerveuze hartslag in ‘Ideology Storm’, die uiteindelijk vervangen wordt door een elektronisch ritme. De overgang naar het huiveringwekkende ‘Dividing Space’ is immens; het zijn de arpeggios van ‘Fire Thief’ die nog enige hoop op een vrolijke afloop bieden. Hoogtepunt van de tweede CD, ‘Systemic Amnesia’ maakt dit optimistische gevoel meer dan waar. Het zal in elke club zo gedraaid kunnen worden en het is daarmee het enige nummer van het album dat losstaand gezien kan worden. Afsluiter ‘Void Glance’ brengt ons weer terug in onze beklemmende omgeving, wachtend op iets of iemand die ons verlost van de hedendaagse angst.
Mocht de term ‘abstract ambient’ nog niet worden gebruikt om een muzikale stroming aan te duiden, dan zal Murcof deze kunnen opeisen. Zoals hijzelf al eerder liet weten: “I’m always looking for new unheard sounds to create weird associations and contrasts between sounds of a different nature.” Hoe prachtig hij dit op dit album doet, zal niet zomaar geëvenaard worden. Wereldklasse.
The Reds, Pinks and Purples - Uncommon WeatherMuzikant Glenn Donaldson is op dreef. Slechts zes maanden na You Might Be...
Lambchop - Showtunes Lambchop , de band rondom Kurt Wagner, zal met hun laatste album Showtunes...