2021-09-11
Veel metalbands vinden we niet in Israël, maar wat er vandaan komt heeft kwaliteit hoog in het vaandel staan. Zo is de bekendste band uit Israël natuurlijk Orphaned Land, maar zou Subterranean Masquerade ook zomaar die bekendheid kunnen evenaren. Zeker wanneer ze albums als Mountain Fever blijven produceren.Subterranean Masquerade is al in 1997 gestart als studioproject van gitarist Tomer Pink, maar begon serieuzere vormen aan te nemen door zich vanaf 2013 als band te presenteren. Na wat bezettingswijzigingen lijkt de band nu een stabiele formatie gevonden te hebben, waarin met voornamelijk Israëlische muzikanten gewerkt wordt. Veel traditionele Oosterse instrumenten worden gemengd met de ‘normale’ bandbezetting en voorzien van stemmen (meestal van Davidavi Dolev) in alle soorten. Het zorgt er voor dat de muziek een opvallend bont pallet vormt.
Mountain Fever is het vierde echte album van deze band, maar dit zou wel eens het doorbraakalbum kunnen worden. Met het vorige album The Pros & Cons Of Social Isolation (2020) maakte de band gebruik van de door het virus opgelegde situatie, door een aantal songs van de eerste drie albums opnieuw op te nemen. Als je nog niet bekend bent met het Israëlische collectief, is dit een mooi startpunt om de groep te leren kennen.
De afwisseling die Subterranean Masquerade op Mountain Fever laat horen is soms bijna te veel van het goede, maar intrigeert hevig. Neem bijvoorbeeld ‘Somewhere I Sadly Belong’ dat via een Oosters aandoend intro en Soilwork achtige deathmetal toewerkt naar een mix van gospelpop en progrock. Het leuke is dat het nog werkt ook, al zullen sommigen ook wel afhaken bij al die sferen en stijlen. Alsof dit al niet afwisselend genoeg is, krijgen we hierna in het oorstrelende ‘The Stilnox Oratory’ doodleuk te maken met een kalme jazzy stijl die het best te omschrijven valt als iets van David Bowie ten tijde van zijn laatste plaat, maar dan gekoppeld aan de theatrale stevigheid van Saviour Machine. Daarbij horen we ook nog wat vleugjes Pain Of Salvation. Het slepende ‘Ascend’ bestaat uit wat meer traditionele progmetal en wordt gevolgd door het Oosters getinte metal in ‘ Ya Shema Evyonecha’, dat uit vier Hebreeuwse regels tekst bestaat. Hier is de invloed van Orphaned Land het grootst. De langste tracks op het album (‘Inwards’ en het bijna negen minuten klokkende ‘For The Leader, With String Music’) stuiteren qua sferen en stijlen ook alle kanten op.
Subterranean Masquerade maakt het de luisteraar niet gemakkelijk. Enige ruimdenkendheid heb je wel nodig om Mountain Fever te kunnen bevatten. Tomer Pink en zijn grote groep muzikanten laten zich niet in een hokje vangen, zodat het nooit saai wordt. Vanzelfsprekend zullen liefhebbers van Orphaned Land deze geniale plaat ook kunnen waarderen.
Giotopia - Trinity Of EvilGio Smet heeft het er maar druk mee; we zijn nog maar amper bekomen van zijn...
FireForce - Rage Of War Geen genre inmiddels zo uitgekauwd als powermetal. De hoeveelheid albums die...